Mariusz Grygianiec has criticized the so called "proofs of nonexistence of general objects" as based on a wrong definition. In this paper one of his arguments is shown to depend on an unsatisfiable condition (contradictory to some basic ontological intuitions) without which, however, it is inconclusive as a reductio ad absurdum. Furthermore, it is suggested that even if the argument was sound, it could by no means be counted - contrary to the Author's intention - as a counterargument to Stanisław (...) Leśniewski and Tadeusz Kotarbiński. (shrink)

Zadaniem przedstawiciela handlowego firmy farmaceutycznej jest promocja produktów tej firmy w bezpośrednich kontaktach z lekarzami. Przedstawiciel medyczny pełni funkcję zbliżoną do funkcji przedstawiciela handlowego: reprezentuje firmę farmaceutyczną, jednak reprezentuje w sposób szczególny, bo w bezpośrednich kontaktach z lekarzami. Jego zadaniem jest polecanie" lekarzowi produktów danej firmy. Owo „polecanie" w praktyce nie sprowadza się do udzielenia prostych informacji na temat skuteczności leku, jego skutków ubocznych, zalet i wad w porównaniu z innymi lekami itd., gdyż taką wiedzę lekarz czerpie z fachowych pism. (...) Zadaniem przedstawiciela medycznego jest także nawiązanie możliwie najszerszej sieci kontaktów z lekarzami i podtrzymywanie tych kontaktów. Przedstawiciel medyczny jest zobowiązany do wypełniania poleceń wydawanych przez pracodawcę, co jednak nie zwalnia go z osobistej odpowiedzialności, jeżeli polecenia te są sprzeczne z zasadami etyki. W dyskusji dotyczącej pracy przedstawiciela medycznego można wyróżnić dwa stanowiska. Pierwsze z nich głosi, iż przedstawiciel medyczny powinien poprzestać na udzieleniu możliwie pełnej informacji o danym produkcie. Według zwolenników drugiego stanowiska, etycznie akceptowalne są również inne sposoby zachęcania lekarzy do stosowania określonych produktów, z wyłączeniem jedynie tych, które w oczywisty sposób szkodzą zdrowiu pacjentów. Dyskusja toczy się więc wokół następującego problemu: czy przedstawiciel medyczny ma prawo nie tylko informować o istnieniu danego leku, lecz także uprawiać pewien rodzaj reklamy, a więc nakłaniać lekarza do przepisywania pacjentom tego konkretnego leku, nie zaś leku produkowanego przez konkurencję? Przedstawiciel medyczny działa w interesie zatrudniającej go firmy, a rozdawane przez niego próbki leków, materiały dydaktyczne, nowoczesne oprogramowanie diagnostyczne, słowem - wszystko to, co nie jest,,znaczącą gratyfikacją" w rozumieniu kodeksów etycznych i prawa farmaceutycznego, służy promocji określonych produktów. Ograniczenie sposobów promowania produktów leczniczych może więc doprowadzić do sytuacji, w której firmy farmaceutyczne za pośrednictwem swoich przedstawicieli będą się starały wzmocnić skuteczność dopuszczalnych sposobów reklamy oraz poszukiwać nowych, np. poprzez stosowanie różnych metod manipulacji. Dlatego wydaje się, że formułowanie zbyt szczegółowych norm regulujących działalność przedstawicieli medycznych mija się z celem. Zawsze możliwe będzie wymyślenie nowych metod wywierania presji na lekarzy, a fakt, iż któraś nie została uwzględniona w szczegółowym rejestrze norm etycznych, może wywoływać wrażenie, że jest ona etycznie akceptowalna. Oznacza to także, iż ani kodeksy etyczne, ani panująca w koncernach farmaceutycznych kultura korporacyjna nie są w stanie zwolnić przedstawiciela medycznego od konieczności samodzielnej oceny etycznej podejmowanych przez siebie działań. (shrink)

Poppera i Tarskiego wiele łączyło. Obaj urodzili się na początku XX wieku i obaj pochodzili z rodzin żydowskich zasymilowanych w swoich ojczyznach. Obaj emigrowali w czasie wojny ze swych krajów i obaj do końca życia przebywali na obczyźnie. Zarówno Popper jak i Tarski żywo interesowali się filozofią, ale obaj odebrali też akademickie wyksztalcenie matematyczne. Podobny był przedmiot ich głównych zainteresowań: obaj analizowali teorie naukowe. Popper zajmował się metodologią nauk empirycznych, natomiast Tarski badaniami systemów dedukcyjnych. Popper ponadto uprawiał filozofię i wielokrotnie (...) wyrażał swoje stanowisko w kwestiach filozoficznych. Inaczej było z Tarskim: zasadniczo unikał wypowiadania się na tematy filozoficzne, będąc bardzo ostrożnym w wyciąganiu wniosków natury światopoglądowej z logiki, co nie przeszkadzało, że rezultaty jego badań logicznych uznawane były przez wielu, w tym również przez Poppera, za brzemienne w konsekwencje filozoficzne. Obaj byli, każdy w swojej dziedzinie, myślicielami oryginalnymi, więcej - wybitnymi i obaj aktywnie uczestniczyli w życiu naukowym swoich czasów. Kiedy w latach 30. zbliżyli się do Koła Wiedeńskiego, zarówno Popper jak i Tarski zaznaczyli swoją odrębność wobec koncepcji głoszonych przez jego członków. To właśnie za sprawy Koła Wiedeńskiego doszło do ich spotkania - spotkania, o którym później wielokrotnie wspominał Popper. Popper poszukujący teoretycznej podstawy dla swej filozofii nauki znalazł ją. w semantyce Tarskiego. (shrink)

Książek poświęconych refleksji nad pojęciem racjonalności ukazuje się obecnie wiele, zaś większość z nich przyjmuje bardziej lub mniej jasno wyrażony przesłankę, iż pojęcie to przeżywa obecnie głęboki kryzys. Samo pojęcie kryzysu jest przy tym na ogol stosowane w sposób, który należałoby nazwać intelektualną nonszalancją, gdyby tylko ów niefrasobliwy, niekiedy wręcz metaforyczny użytek, jaki się z niego czyni, był wynikiem świadomego zamiaru. Tak jednak zwykle się nie dzieje, a prace poświęcone trudnościom z prawidłowym zdefiniowaniem pojecia racjonalności i określeniem jego funkcji w (...) obrębie rozważań filozoficznych mówią o kryzysie tak, iż odbiorca ulega niekiedy nieodpartemu wrażeniu, iż chodzi o kryzys porównywalny do kryzysu ekonomicznego, przez który należy możliwie szybko i przy minimalnych stratach własnych przejść i jak najszybciej otrząsnąć się z minionych trudności. Nie miałoby sensu bliższe wnikanie w przyczyny owego stanu rzeczy, bowiem wiąże się one nierozerwalnie z pojmowaniem najważniejszych problemów filozoficznych, przez co niemożliwe jest choćby skrótowe ich omówienie. Przede wszystkim jednak - z punktu widzenia zarówno refleksji nad pojęciem racjonalności, jak i rozważań, które zmierzają do określenia, czy rzeczywiście mamy współcześnie do czynienia z tak poważnym kryzysem racjonalności, jak zdają się sugerować niektórzy autorzy prac poświęconych temu zagadnieniu - poszukiwanie owych przyczyn nie wydaje się czynnością potrzebny. (shrink)

Książek poświęconych refleksji nad pojęciem racjonalności ukazuje się obecnie wiele, zaś większość z nich przyjmuje bardziej lub mniej jasno wyrażony przesłankę, iż pojęcie to przeżywa obecnie głęboki kryzys. Samo pojęcie kryzysu jest przy tym na ogol stosowane w sposób, który należałoby nazwać intelektualną nonszalancją, gdyby tylko ów niefrasobliwy, niekiedy wręcz metaforyczny użytek, jaki się z niego czyni, był wynikiem świadomego zamiaru. Tak jednak zwykle się nie dzieje, a prace poświęcone trudnościom z prawidłowym zdefiniowaniem pojecia racjonalności i określeniem jego funkcji w (...) obrębie rozważań filozoficznych mówią o kryzysie tak, iż odbiorca ulega niekiedy nieodpartemu wrażeniu, iż chodzi o kryzys porównywalny do kryzysu ekonomicznego, przez który należy możliwie szybko i przy minimalnych stratach własnych przejść i jak najszybciej otrząsnąć się z minionych trudności. Nie miałoby sensu bliższe wnikanie w przyczyny owego stanu rzeczy, bowiem wiąże się one nierozerwalnie z pojmowaniem najważniejszych problemów filozoficznych, przez co niemożliwe jest choćby skrótowe ich omówienie. Przede wszystkim jednak - z punktu widzenia zarówno refleksji nad pojęciem racjonalności, jak i rozważań, które zmierzają do określenia, czy rzeczywiście mamy współcześnie do czynienia z tak poważnym kryzysem racjonalności, jak zdają się sugerować niektórzy autorzy prac poświęconych temu zagadnieniu - poszukiwanie owych przyczyn nie wydaje się czynnością potrzebny. (shrink)

Wczesny Descartes dokonuje radykalnego usunięcia z rozważań filozoficznych problemu poznania boskiego. Rekonstrukcja wielowiekowej tradycji średniowiecznej ukazała, że daleko idąca racjonalizacja opisu boskiego poznania prowadzi nieuchronnie do groźnej aporii dotyczącej statusu idei-przedmiotu w boskim intelekcie. Zwolennikiem uproszczenia na gruncie metafizyki był Duns Szkot, który dość zdecydowanie porzucił dziedziczony od Platona problem wzorów idei na rzecz wolnego, absolutnego i rozumnego przyczynowania o dominującym charakterze sprawczym. Zgodnie z dystynkcją wprowadzoną przez św. Tomasza, oprócz zagadnienia samych wzorów-rzeczy pojawia się oddzielny problem statusu ogólnych praw (...) rozumnego stwarzania. W obliczu niejasności otwierających możliwość poddania Boga takim prawom, Descartes jako pierwszy umieszcza tzw. prawdy wieczne w dystansie przyczynowym uznając później za „wrodzone” wyposażenie ego. W ten sposób uzyskujemy jasność co do ewentualnej skończoności lub nieskończoności nowego podmiotu. Jak pokazał Kartezjusz w Regułach, samo konstytuowanie przedmiotów Mathesis ma zasięg nieograniczony, choć sprawująca je władza podmiotowa doświadcza swej skończoności dwojako: po pierwsze, w ograniczeniu trwania oczywistości uporządkowanego szeregu ; po drugie, we wtórności względem prawd wiecznych, które choć wytwarzane przez mens, są jednocześnie uprzednio ustanowione. Poszukiwane przez nas związki pomiędzy średniowiecznymi teoriami poznania boskiego a nową teorią przedmiotowości potwierdziły złożoność badanego przełomu myślowego. Choć można mówić o podobieństwach zarówno opisywanych struktur poznawania, jak też używanych pojęć, teoria Descartes’a jest do nich niesprowadzalna. Choć w swej konstrukcji przedmiotu Mathesis, podmiot stycznie zdaje się imitować boskie intellectio, to jednak natychmiast uświadamia on sobie i opisuje własne ograniczenia. Pamiętać należy, że nie jest to ostatnie słowo Descartes’a, który kwestie z pogranicza epistemologii i teologii podejmie z nowymi siłami począwszy od Medytacji o pierwszej filozofii, centralnym zagadnieniem stanie się jednak nie tyle autonomiczny podmiot, co raczej idea nieskończoności. (shrink)

The author analyzes recent Polish debates on researching silenced aspects of national history and the problem of the "collective guilt". One of the major questions arising in these debates is: does the study of "white spots" from the past lead to a trauma of continuous collective self-blame? In Poland, a specialized institution, the Institute of National Memory, was founded in 1998, engaging in research, documentation and public education on events related to German and Soviet occupation during WWII and the activity (...) of political police under communism. Polish debates on the past got particularly inflamed after the discovery made by the historian J.T.Gross on the participation of Poles in the massacre of Jewish inhabitants of the town of Jedwabne in 1941. His book published in 2000 provoked a heated debate in which methodological, political and moral arguments were used on both sides. This case also occasioned a polemic between two prominent historians, identifying two basic visions of national history: the "monumental" one, recognizing only the heroic deeds that the nation takes pride in, and the "skeptical" one, which looks for silenced and shameful facts. Though both participants in the polemic opt for the third vision, the "objective" history which dispassionately seeks the truth, one of them stresses the role of the monumental history in maintaining the cohesion of the national community, while the other emphasizes that the collective acknowledgement of the nation's crimes can be a basis for national pride.. U ovom clanku autor analizira debate koje se u Poljskoj vode oko istrazivanja precutanih aspekata nacionalne istorije i problema "kolektivne krivice". Jedno od osnovnih pitanja koja se u tim debatama namecu glasi: da li se istrazivanje "belih mrlja" iz proslosti moze, ili cak mora, pretvoriti u traumu neprekidnog kolektivnog samooptuzivanja? U Poljskoj je 1998. osnovana specijalizovana ustanova, Institut nacionalnog pamcenja, koji se bavi istrazivanjem, dokumentacijom i javnom edukacijom o dogadjajima vezanim za nemacku i sovjetsku okupaciju tokom II svetskog rata i delovanje politicke policije za vreme komunizma. Poljske debate o proslosti posebno je rasplamsalo otkrice istoricara J.T. Grosa o ucescu Poljaka u istrebljenju jevrejskog stanovnistva gradica Jedvabne 1941. godine. U zaostrenoj polemici koju je Grosova knjiga, objavljena 2000. godine, izazvala u strucnoj i siroj javnosti korisceni su argumenti metodoloske, politicke i moralne prirode. Ovaj slucaj je takodje posluzio kao povod za polemiku dvojice istaknutih istoricara u kojoj su identifikovane dve osnovne vizije nacionalne istorije: "monumentalna", koja priznaje samo herojska dela kojima se nacija ponosi, i "skepticna", koja traga za precutanim cinjenicama zbog kojih se treba stideti. Iako se oba ucesnika u polemici zalazu za trecu, "objektivnu" istoriju koja ce bez strasti tragati za istinom, jedan od njih naglasava ulogu monumentalne istorije u ocuvanju kohezivnosti nacionalne zajednice, dok drugi istice da i kolektivno priznanje sopstvenih zlocina moze biti osnova za nacionalni ponos. (shrink)

Le Maitre de Claville należy do tradycji moralistycznej klasycyzmu francuskiego i stara się podołać niebagatelnemu zadaniu stworzenia portretu człowieka godnego, honnete homme’a. Usiłując zdefiniować pojęcie cnoty, odwołuje się do własnego smaku estetycznego, subiektywnych emocji radości, zachwytu i rozkoszy wynikających z obcowania z pięknem. Z dużą dowolnością wybiera to, co sam uważa za najdoskonalsze z antyku, Biblii i w najnowszych prądach myślowych swego czasu: m.in. racjonalizmu. Połączenie tych trzech elementow nie jest łatwe. W jego rozważaniach ujawnia się wysiłek moralisty starającego się (...) nadać swej koncepcji kształt logicznie uporządkowanej doktryny, z elementow swobodnie wybranych, nie zawsze ze sobą zgodnych. (shrink)

Artykuł niniejszy stawia sobie za cel prezentację myśli Henryka Kamieńskiego, autora książki Rosja i Europa. Polska. Wstęp do badań nad Rosją i Moskalami. Polski filozof, socjolog i ekonomista starał się w latach 50-tych i 60-tych XIX wieku uświadomić swym współczesnym złożoność polsko-rosyjskich relacji, opisanych na szerokim, historycznym i geopolitycznym tle. Sprawy Rosji, którą określał mianem „barbarii”, uznawał za istotne nie tylko z polskiej perspektywy, ale wskazywał na cywilizacyjne zagrożenia, jakie mogą wyniknąć dla Europy z lekceważenia imperium carów. Równocześnie, na co (...) wskazuje Wojciech Karpiński, znawca dorobku Kamieńskiego, „nakreślone przez niego socjologiczne i politologiczne interpretacje fenomenu totalitarnego, nie mają sobie równych w europejskiej myśli XIX stulecia i zachowują swoje znaczenie w końcu XX wieku”. (shrink)

The paper discusses the position of young people in Serbia today, as can be inferred from the evidence collected in the study "Politics and everyday life - three years later". Starting from the typology she developed in her 2002 analysis of young people?s interviews, the author traces the changes that have intervened over the past three years in the attitudes of these same respondents concerning politics, personal engagement, views of the future and of their own selves. The fact that the (...) expectations, awakened by the events of 5 October 2000, have been betrayed, has brought strong disappointment, and it is the context in which young people in Serbia once again are losing faith that they will ever find their place in their own society. Against the background of a basic tension in relation to politics - between excessive interest and disgust - there basic strategies of young people in 2005 are formed. "Withdrawal", as the most common strategy, indicates a return of the young to their narrow personal, private, imaginary world, after a short exit into reality and active participation in creating the conditions of their own social existence. The increasingly frequent strategy of "aggression and imposition of one?s own worldview" points to the rising radicalization of the young generation. Finally, it is only the "planning strategy", espoused by just a handful of respondents, that retains traces of faith in future improvement of social conditions. Tekst razmatra poziciju mlade generacije u Srbiji danas, onako kako se ona moze iscitati iz empirijskog materijala prikupljenog studijom "Politika i svakodnevni zivot - tri godine posle". Oslanjajuci se na tipologiju koju je izgradila prilikom analize intervjua s mladim ljudima pre tri godine, autorka prati promene u stavovima prema politici, sopstvenom angazmanu, pogledu u buducnost i dozivljaju samih sebe do kojih je kod istih ispitanika doslo tokom protekle tri godine. Razocaranje zbog izneverenih ocekivanja, probudjenih dogadjajima od 5. oktobra 2000, stvara kontekst u kojem mlade ljude u Srbiji ponovo napusta vera da ce pronaci za sebe mesto u vlastitom drustvu. Na pozadini osnovne napetosti u odnosenju prema politici - izmedju preterane zainteresovanosti i gadjenja - formiraju se tri dominantne strategije mladih 2005. Najzastupljenija "strategija povlacenja" iskazuje povratak mladih u uski licni, privatni, imaginarni svet, posle kratkog izleta u realnost i aktivno sudelovanje u oblikovanju uslova sopstvenog drustvenog zivota. Strategija "napada i nametanja svog pogleda na svet", koja je u porastu, ukazuje na radikalizaciju mlade generacije. Konacno, "strategija planiranja", koju zastupa mali broj ispitanika, jedina zadrzava tragove vere u poboljsanje stanja u drustvu. (shrink)

W artykule rekonstruuję podstawowe zręby tzw. przeżywaniowej koncepcji świadomości, której współtwórcami byli m.in. Roman Ingarden, Antoni B. Stępień, Karol Wojtyła i Wojciech Chudy. Niektóre istotne elementy tej koncepcji zawierają się również w poglądach Arystotelesa, Tomasza z Akwinu, Kartezjusza, Kanta, Brentano, Husserla i Bergsona. Według koncepcji przeżywaniowej, zwanej także refleksywną, główną cechą świadomości jest jej zdolność do samoujawniania się sobie - zdolność do samoprzenikania, samoprzezroczystości lub - jak powie G. Ryle - fosforoscencji. Dzięki niej przeżycia świadome kierują się nie tylko (...) w stronę przedmiotów wobec nich transcendentnych, aleteż w stronę samych siebie. W związku z tym, w ślad za Husserlem, można mówić o „drugiej intencjonalności” strumienia świadomości oraz o wielu różnych odmianach samoświadomości. Spośród różnych odmian samoświadomości specjalnego znaczenia nabierają jednak te, które mają charakter zdecydowanie nieprzedmiotowy, nietematyczny, nieaktowy i nierefleksyjny, jak np. Husserlowska świadomość retencjonalno-protencjonalna, Ingardenowskie przeżywanie czy, wcześniej, refleksja in actu exercito u św. Tomasza i scholastyków, ego cogito u Descartesa, apercepcja transcendentalna u Kanta, intellektuelle Anschauung u Fichtego, inneres Bewusstsein u Brentana i intuicja u Bergsona. Wydaje się, że zdolność świadomości do samoprzenikania i samoujawniania się sobie stanowi jedną z najbardziej kluczowych jej cech, a jednocześnie jej cechę najbardziej specyficzną i dystynktywną. (shrink)

We propose a non-standard interpretation of Alternating-time Temporal Logic with imperfect information, for which no commonly accepted semantics has been proposed yet. Rather than changing the semantic structures, we generalize the usual interpretation of formulae in single states to sets of states. We also propose a new epistemic operator for ?practical? or ?constructive? knowledge, and we show that the new logic (which we call Constructive Strategic Logic) is strictly more expressive than most existing solutions, while it retains the same model (...) checking complexity. Finally, we study properties of constructive knowledge and other operators in this non-standard semantics. (shrink)

This book challenges the widespread view of Kierkegaard’s idiosyncratic and predominantly religious position on mimesis. -/- Taking mimesis as a crucial conceptual point of reference in reading Kierkegaard, this book offers a nuanced understanding of the relation between aesthetics and religion in his thought. Kaftanski shows how Kierkegaard's dialectical-existential reading of mimesis interlaces aesthetic and religious themes, including the familiar core concepts of imitation, repetition, and admiration as well as the newly arisen notions of affectivity, contagion, and crowd behavior. Kierkegaard’s (...) enduring relevance to the malaises of our own day is firmly established by his classic concern for the meaning of human life informed by reflective meditation on the mimeticorigins of the contemporary age.​ -/- Kierkegaard, Mimesis, and Modernity will be of interest to scholars and advanced students working on Kierkegaard, Continental philosophy, the history of aesthetics, and critical and religious studies. (shrink)

During the last half of the twentieth century, legal philosophy has grown significantly. It is no longer the domain of a few isolated scholars in law and philosophy. Hundreds of scholars from diverse fields attend international meetings on the subject. In some universities, large lecture courses of five hundred students or more study it. The primary aim of the Law and Philosophy Library is to present some of the best original work on legal philosophy from both the Anglo-American and European (...) traditions. Not only does it help make some of the best work avail able to an international audience, but it also encourages increased awareness of, and interaction between, the two major traditions. The primary focus is on full-length scholarly monographs, although some edited volumes of original papers are also included. The Library editors are assisted by an Editorial Advisory Board of internationally renowed scholars. Legal philosophy should not be considered a narrowly circumscribed field. (shrink)

SummaryThe Bohr‐Einstein debate on the interpretation of quantum mechanics may be viewed as a discussion on the epistemological status of knowledge gained by physics. It is shown that in fact the advent of quantum theory has led, in a new context, to an old philosophical controversy between epistemological realism and phenomenalism . An inquiry into this controversy, taking into account the contemporary understanding of quantum mechanics based on the axiomatic study of its foundations, leads to the conclusion that contrary to (...) widespread opinion, it is perfectly possible to formulate quantum mechanics in an entirely realistic manner according to the postulate of Einstein. We demonstrate that Bohr's episteme‐logy, in which the role of experimental arrangements in the physical description is taken as a starting point, does not necessarily imply phenomenlism, but may be justifiably considered as a complementary standpoint to the realistic epistemology of Einstein, which is based on the notion of a mental construction which pictures reality. (shrink)

The book presents a comprehensive account of Shusterman's principal philosophical ideas concerning pragmatism, aesthetics, and literary theory (including such themes as interpretation, aesthetic experience, popular art, and human embodiment ...

After a brief look at Drafts on Polish philosophy of the twentieth century you could get the impression that this is a work dedicated to the most recent works of Polish philosophy. However after a moment of consideration, it seems hard to believe that a contemporary philosopher would write a history of twentieth century philosophy which could be considered neither as his history nor his philosophy. The distinction between history and philosophy in this case is not accidental since Wojciech (...) Słomski does not try to present a completely closed view of philosophical thought in the last century but aims at expressing that which he himself considers most valuable in contemporary Polish philosophy. It turns out that despite first impressions, we are not dealing with a systematic lecture, maintaining a cold and impartial approach to the subject but with a text written by an independent philosopher who cannot write differently about philosophy than Wojciech Słomski has done. For this reason too, the philosophy in Drafts is a living philosophy, made up of the most current propositions considered by W. Słomski as more important than the task of executing clear distinctions and pigeonholing of presented views into categories created by philosophers. (shrink)

The aim of the study was to verify the hypothesis that positive affective tone of narratives is connected to the experience of posttraumatic growth among transplant patients. Kidney transplant patients and liver transplant patients participated in the study. In the first stage, about 10 weeks after transplant, the participants told two stories about important, freely chosen events from their lives. During the second meeting 10-12 months later we measured posttraumatic growth. Results indicated that the affective tone of narratives about past (...) events was associated with the level of post-traumatic growth measured 10-12 months later. This proves that the affective tone of narratives about life, understood as a relatively constant individual characteristic, promote posttraumatic growth. (shrink)

This paper contains a discussion of striking similarities between influential philosophical concepts of the past and the approaches currently employed in selected areas of computer science. In particular, works of the Pythagoreans, Plato, Abelard, Ash’arites, Malebranche and Berkeley are presented and contrasted with such computer science ideas as digital computers, object-oriented programming, the modelling of an object’s actions and causality in virtual environments, and 3D graphics rendering. The intention of this paper is to provoke the computer science community to go (...) off the beaten path in order to find inspiration for the development of new approaches in software engineering. (shrink)

Nowadays the issues of space and place pertain more than ever to the ongoing discussion about personal/regional/national identities. The worlds of private archives of memory often exist independently of political and administrative divisions, while dominant ideologies are often capable of re-defining national archives of memory through selective representation of the past. The way we remember our past and our heritage inscribes the space we live in: the places we remember and the places we wish to forget, the monuments we pull (...) down and erect and the museums we build are only some of the signposts on the landscape of our cultural memory. The essays collected in this volume examine the role of places and spaces in the formation of both cultural practices and the existential experience of modern individual. (shrink)

The aim of this article is to discuss the reflection on the history of philosophy conceived as a cycle of enlightenments in the thought of Kazimierz Twardowski. In 1895 Twardowski adopts Franz Brentano’s model of the cyclical character of the history of philosophy. In the cycle of modern philosophy, the traditional Enlightenment period of the 18th century is shown critically as the one in which the original forces of the scientific revolution of the 17th century weakened, while the philosophy of (...) the beginning of modernity is to be seen as the proper Enlightenment. Critical reflections are crowned with a sharp critique of Immanuel Kant’s philosophy which is supposed to be responsible for a further weakening, or even degeneration, of 19th century philosophy. Twardowski when lecturing on the history of modern philosophy in Lvow in 1896–1923, softened the four-phase conception of the modern cycle as well as the key role played by Kant’s thought. But in 1904, in the context of the motto of the “return to Kant” and the formation of the Polish Philosophical Society, Twardowski delivered an important speech in which the figure of Kant was instrumentalized for the purposes of what we may call the third modern enlightenment, this time taking place in Polish philosophy. (shrink)

In this paper, I present a new account of Richard Rorty’s interpretation of Michel Foucault, which demonstrates that in the course of his career, Rorty presented several diverse (often mutually exclusive) criticisms of Foucault’s political thought. These give different interpretations of what he took to be the flaws of that thought, but also provide different explanations as to the sources of these flaws. I argue that Rorty’s specific criticisms can be divided into two overall groups. Sometimes he saw Foucault’s rejection (...) of bourgeois democracies and bourgeois utopias as a specific case of his general critique regarding the structures of social life as inherently oppressive. At other times he seemed to attribute to Foucault a view that—while not all forms of social life are inherently oppressive—bourgeois democracies certainly are, in a very specific and radical way. In conclusion I show that Rorty’s interpretation of Foucault should be understood in the context of his approach toward the ‘American Cultural Left.’. (shrink)

Assuming, according to Jaspers, that the measure of truth of a philosophical system is the lifestyle of its creator as well as his ability at drawing conclusions resulting from philosophical speculation to the requirements of practical action, the question must be asked, to what extent, if at all Wojciech Słomski's book tries to recognise and name the philosophically characteristic merging of theory and practise. Despite this, it shouldn't be the superior aim of any biography, let alone the biography of (...) a philosopher. However in the case of Professor Antoni Kępiński, the connection between theoretical views and real life holds meaning not only for judging the truth of these views but most of all for a correct understanding of them. (shrink)

A precise velocity model is necessary to obtain reliable locations of microseismic events, which provide information about the effectiveness of the hydraulic stimulation. Seismic anisotropy plays an important role in microseismic event location by imposing the dependency between wave velocities and its propagation direction. Building an anisotropic velocity model that accounts for that effect allows for more accurate location of microseismic events. We have used downhole microseismic records from a pilot hydraulic fracturing experiment in Lower-Paleozoic shale gas play in the (...) Baltic Basin, Northern Poland, to obtain accurate microseismic events locations. We have developed a workflow for a vertical transverse isotropy velocity model construction when facing a challenging absence of horizontally polarized S-waves in perforation shot data, which carry information about Thomsen’s [Formula: see text] parameter and provide valuable constraints for locating microseismic events. We extract effective [Formula: see text], [Formula: see text] and [Formula: see text], [Formula: see text] for each layer from the P- and SV-wave arrivals of perforation shots, whereas the unresolved [Formula: see text] is retrieved afterward from the SH-SV-wave delay time of selected microseismic events. An inverted velocity model provides more reliable location of microseismic events, which then becomes an essential input for evaluating the hydraulic stimulation job effectiveness in the geomechanical context. We evaluate the influence of the preexisting fracture sets and obliquity between the borehole trajectory and principal horizontal stress direction on the hydraulic treatment performance. The fracturing fluid migrates to previously fractured zones, while the growth of the microseismic volume in consecutive stages is caused by increased penetration of the above-lying lithologic formations. (shrink)

This article reevaluates the origins of Kierkegaard’s concept of imitation. It challenges the general approach to the genealogy of the phenomenon in question, which privileges the influence of various religious traditions on the thinker and ignores his exposure to the non-Christian literature. I contend that a close reading of the Apology, the Sophist, the Republic, and the Phaedo alongside Kierkegaard’s texts from the so-called second authorship reveals in the dialogues of Plato the three crucial aspects of Kierkegaard’s concept of imitation, (...) namely the phenomenon of following after, the existential, and the non-imitative character of imitation. Lastly, I show that, apart from striving to be a follower/an imitator of Christ, Kierkegaard perceives himself as a follower/an imitator of Socrates. This means that the life of the imitator of Christ is the examined life in the Socratic sense. (shrink)

This is an account of the Uprising fights of a young machinegunner of the “Baszta” Unit from the “W” hour to the honorable surrender at the end of September.

Wojciech Torzewski What Kind of ‘History’ are We? – the Historicity of Human from Ethical PerspectiveThis article presents the ethical aspect of the concept of narrative identity, especially in relation to the concept of Charles Taylor. The author makes also attemption to reconstruct the two main objections that can be drawn at this concept. Namely, firstly, the complaint relativization of the ethical and, secondly, the complaint absolutizing ethical perspective. Both objections to the concept of narrative identity shall be regarded (...) as irrelevant. Keywords: ethics, narrative identity, historicity, history. (shrink)

We characterize all finitary consequence relations over S4.3, both syntactically, by exhibiting so-called passive rules that extend the given logic, and semantically, by providing suitable strongly adequate classes of algebras. This is achieved by applying an earlier result stating that a modal logic L extending S4 has projective unification if and only if L contains S4.3. In particular, we show that these consequence relations enjoy the strong finite model property, and are finitely based. In this way, we extend the known (...) results by Bull and Fine, from logics, to consequence relations. We also show that the lattice of consequence relations over S4.3 is countable and distributive and it forms a Heyting algebra. (shrink)

Author: Torzewski Wojciech Title: HERMENEUTICS AND THE QUESTION OF REASON (Hermeneutyka a kwestia rozumu) Source: Filo-Sofija year: 2010, vol:.11, number: 2010/2, pages: 29-40 Keywords: HERMENEUTICS, RATIONALITY, INTERPRETATION Discipline: PHILOSOPHY Language: POLISH Document type: ARTICLE Publication order reference (Primary author’s office address): E-mail: www:This article is an expression and an attempt to justify the belief that hermeneutic philosophy is an interpretation of the rationality’s concept. Although hermeneutics itself is a critique of a certain form of rationalism, and therefore falls under (...) charges “irrationality”, the concept of reason is an essential component of its identity as a philosophy. (shrink)

Helium and neon, the two lightest noble gases, have been traditionally positioned by IUPAC in the Group 18 of the Periodic Table of Elements, together with argon, and other unreactive or moderately reactive gaseous elements, and oganesson. In this account we revive the old discussion on the possible placement of helium in the Group 2, while preserving the position of neon in Group 18. We provide quantum-chemical arguments for such scenario—as well as other qualitative and quantitative arguments—and we describe previous (...) suggestions in the literature which support it or put it into question. To this author’s own taste, He should be placed in Group 2. (shrink)