«Desde el punto de vista del discurso moderno e ilustrado sobre el sujeto, para este todo es posible; sin embargo, el discurso contemporáneo sobre el sujeto devuelve la tesis de que todo lo posible es ya pasado. [...] De un modo intuitivo pensamos que ser niño es, en cierta medida, tener un campo de posibilidad abierto e indefinido ---todo es posible--- pero que ese campo de posibilidades no ha sido decidido ni elegido, ni siquiera creado por uno ---todo lo posible (...) es ya pasado---. Si queremos saber cómo salir de la perplejidad, tenemos que entrar en la infancia y quizá buscar en ella alguna salida». «La filosofía, que es el oficio vital de Úbeda, ha meditado sobre la muerte, o sea, sobre la madurez y sobre la decrepitud de la vida; pero apenas ha prestado atención frontal a la infancia, e incluso no ha sabido relacionar con ella, como sin duda tendría que haber hecho, su modo de entender la muerte. Este libro reflexiona largamente acerca de la desconfianza y la deslealtad con la que, sobre todo el pensamiento moderno, se ha comportado respecto de la infancia. Jorge Úbeda habla desde la experiencia que busca retomar los términos esenciales de lo real y desde el conocimiento de una cultura cuya profundidad no siempre ha estado a la altura de lo Simple. Es la suya una voz que no debemos ya desatender nunca». (Miguel García-Baró). (shrink)

In his ›Historia ecclesiastica‹, Beda Venerabilis presents the origins of English literary history and the vocation of the first English poet within the context of non-Christian inspiration. The article argues that the irritating fact that Beda omits the original wording of the first Old English poem and gives a Latin paraphrase instead, is part of a strategy to defy the pagan implications of inspiration and to christianize the semantics of vernacular poetry.

Manual of Advaita philosophy; reproduction of a manuscript preserved in the Serampore College Library.

Despite the importance the monks had as carriers of programmatic Enlightenment ideas, few of their original texts are available in modern editions. This edition contributes to filling this lacuna by publishing Dom Beda Mayr’s ecumenical Catholic theology.

Articles on Vedanta school of philosophy.

Treatise, with Bengali commentary and translation, on the epistemology of the Advaita Vedanta school in Hindu philosophy.

Introductory portion of Br̥hadaraṇyakopaniṣadbhāṣyavārttika, super commentary on Br̥hadaraṇyakopaniṣadbhāṣya of Śaṅkarācārya; with Bengali translation and commentary.

On Western philosophy from the point of view of Burmese philosophers.

This volume of the Amsterdam edition of the apologies contains the critical edition of the Latin text of the polemics against the Paris theologian Natalis Beda on the Paraphrases on the New Testament.

Tarih boyunca Kur’an’ı anlama ve yorumlama faaliyetinin metodolojik bir zemine oturtulmasına yönelik çabaların semeresi olarak oluşup şekillenen klasik Ulûmu’l-Kur’an bahislerinden biri olan nesh konusu Sünnî gelenekte olduğu kadar Şiî gelenekte de farklı yorumlara konu olmuştur. Şiî müfessirler çoğunlukla bu kavramın anlam ve izahı ile ilgili olarak Sünnî meslektaşlarıyla benzer tutumlar sergilemiş olsalar da belli kırılma noktalarında onların kendilerine özgü yaklaşımlara sahip olduğu da gözlemlenebilmektedir. Özellikle nesh ve bedâ kavramları arasındaki benzerlik ve karşıtlık noktaları ile neshin Kur’an dilindeki isimlerinden biri olan (...) insâ kavramı bu farklı yaklaşımların temerküz ettiği hususlar arasında sayılabilir. Bu yazı söz konusu kavramın Şiî tefsir edebiyatı içerisinde nasıl anlaşılmış olduğunu izlemenin yanı sıra bu geleneğin Sünnî gelenekten ayrıştığı noktalara titizlikle işaret edebilmek için kimi değerlendirmeler yapmayı da amaçlamaktadır. Özellikle bedâ kavramı çerçevesinde Şiî tefsir ve daha genel anlamda Şiî düşünce hakkında ağırlıklı olarak dışarıdan teşekkül etmiş algı, bu düşüncenin ilahî bilgide değişiklik ya da eksiklik gibi illetleri mümkün gördüğü şeklindedir. Ne var ki doğrudan Şiî bilginlerin tefsir metinlerinde böyle bir yargıyı doğrulamak için yeterli veri bulunmamaktadır. İnsâ kavramı ise Şiî müfessirler tarafından, onların peygamberlerin ismeti konusundaki hassas tutumlarının neticesi olarak, farklı yorumlara ve mezhep içi tartışmalara konu olmuştur. Bu tartışmalarda Şiî bilginler imamlardan nakledilen rivayetlerin literal anlamlarına sadık kalmakla teorik tutarlılığı sürdürme arasında farklı konumları benimsemişlerdir. Bu bağlamda bu yazı, tefsir disiplini çerçevesinde benimsenen genel kabullerin metin yorumunda sebep olduğu gerilimlere ve açtığı diyalektik düşünme imkânlarına dair daha kapsamlı çalışmalar için bir tür giriş/başlangıç noktası oluşturmayı da hedeflemektedir. (shrink)