Hermann Cohen on the Way to „Religion of Reason: Out of the Sources of Judaism” Breslau Stop On the way leading Hermann Cohen from his family Coswig to Marburg and — later — to Berlin, from a Jewish province to a multicultural metropolis, Breslau is a special point. The future philosopher came here in 1857, hoping for the future of fice of the rabbi, to begin studies at the newly established Jewish Theological Seminary. Here too, four years later, he enrolled (...) at the university, opening up the prospect of an academic career. A special point, which allowed him to create in the next years an “impressive system” which is a bold attempt to present German and Judaism as identical or connected. Jewish and religious content was a permanent and constant component of Cohen’s works, and Religion of Reason and System of Philosophy form a whole. Already before the creation of works devoted to Kant, some features of Cohen’s philosophy of religion are revealed, which originated in his studies at Breslau, one of the most important Haskalah centers in the middle of the 19th century. Cohen found there an atmosphere conduciveto the later shaping of the science of the universal religion of reason. After many years, Cohen assessed the Jewish Theological Seminary as “the most important educational institution [of his] youth.”. (shrink)

Proces rozwoju myśli filozoficznej Zachodu - poczynając od antyku poprzez tradycję chrześcijańską aż do Oświecenia - prowadzi do destrukcji absolutu moralnego i metafizycznego. Najdobitniej opozycję między pozbawionym treści aksjologicznych światem a człowiekiem jako bytem wolnym uświadamia sobie po raz pierwszy Kant. Hegel pragnie kantowski dualizm bytu naturalnego i człowieka przezwyciężyć w kreującym w czasie wartości absolucie. Historia staje się u niego obszarem odsłaniania się treści aksjologicznych. Krok dokonany przez młodszych jego uczniów, a przede wszystkim Feuerbacha i Marksa, prowadzi do ujęcia (...) universum jako porządku czysto przyrodniczego, przestrzenno-czasowego, w który człowiek przez swoją aktywność świadomą - tworząc kulturę - wpisuje wartości. Istnieją one jedynie intencjonalnie i są rozpoznawalne tylko w relacji do świata ludzkiego. (shrink)

Le travail est consacré á la caractérisation de la théorie ď'argumentation créée par Perelman. Ce philosophe belge veut traitor la philosophie d’une façon ample, trouvant qu'elle doit aussi construire les principes de ľ'activité humaine, íl fáut que ces principes soient raisonnables et mútivés. Selon Perelman la logique contemporaine ne favorise pas сеs aspirations. Souvent elle est reduite à la logique formelle (A, Church, J. Bocheński), laissant en dehorn de ses intéréts ces moyens de raisonnemont qu’on applique a'laboration de la décision. (...) Perelman n'accepte pas ces conceptions, se reférant à Aristote. La théorie d ’argumentation proposée par lui, qu'on appelle rhétorique nouvelle, comprend ces techniques de raisonnement à l'aide desquelles on tend a faire accepter par l'auditoire donné la these présentée. Ces méthodes se trouvent à l'extérieur de la logique formelle et ne concement pas les situations dans les quelles on peut recourir a la vérification empirique. Elles sont langement appliquées dans les discussions philosophiques, morales, politiques et aussi juridiques. (shrink)