This book is a volume in the Penn Press Anniversary Collection. To mark its 125th anniversary in 2015, the University of Pennsylvania Press rereleased more than 1,100 titles from Penn Press's distinguished backlist from 1899-1999 that had fallen out of print. Spanning an entire century, the Anniversary Collection offers peer-reviewed scholarship in a wide range of subject areas.

This volume has its already distant or1g1n in an inter national conference on Evolutionary Epistemology the editors organized at the University of Ghent in November 1984. This conference aimed to follow up the endeavor started at the ERISS (Epistemologically Relevant Internalist Sociology of Science) conference organized by Don Campbell and Alex Rosen berg at Cazenovia Lake, New York, in June 1981, whilst in jecting the gist of certain current continental intellectual developments into a debate whose focus, we thought, was in (...) danger of being narrowed too much, considering the still underdeveloped state of affairs in the field. Broadly speaking, evolutionary epistemology today con sists of two interrelated, yet qualitatively distinct inves tigative efforts. Both are drawing on Darwinian concepts, which may explain why many people have failed to discriminate them. One is the study of the evolution of the cognitive apparatus of living organisms, which is first and foremost the province of biologists and psychologists (H. C. Plotkin, Ed. , Learning, Development, and Culture: Essays in Evolu tionary Epistemology, New York, Wiley, 1984), although quite a few philosophers - professional or vocational - have also felt the need to express themselves on this vast subject (F. M. Wuketits, Ed. , Conce ts and Approaches in Evolutionary Epistemology, Dordrecht Boston, Reidel, 1984). The other approach deals with the evolution of science, and has been dominated hitherto by (allegedly) 'naturalized' philosophers; no book-length survey of this literature is available at present. (shrink)

Is humanisme uit de tijd of net heel acuut nodig? Wat is er veranderd sinds de wereldverovering door het Westen uit vorige eeuwen en het oude humanisme? De westerse mens blijkt roofzuchtig en dreigt de mensheid in de vernieling te duwen met klimaatveranderingen, structurele ongelijkheid en uitroeiing van de biodiversiteit. Daarom bepleit dit boek onze basishouding te veranderen: ja humanisme en democratie, maar dan voorbij het hyperindividualisme en de vermarkting van mens en natuur. We kunnen daarbij leren van de zogenaamde (...) primitieve culturen in hun omgang met de natuur. En we kunnen leren luisteren naar anderen, in plaats van hen vanzelfsprekend te negeren en vernederen. Zo’n vernieuwd niet-eurocentrisch en ecologisch humanisme en democratisch denken moeten we uitwerken, eerlijk maar ook bescheidener dan we gewend zijn. Dit boek geeft bouwstenen voor dit nieuwe wervende verhaal, ook om het opkomend populisme en antihumanisme à la Trump en Bolsonaro of de nieuwe autoritaire wereldspelers zoals China een halt toe te roepen met een menswaardig, sociaal en intercultureel zingevend en respectvol verhaal. (shrink)

Pleidooi voor een nieuwe culturele wereldorde die niet uitgaat van het westerse denken in tegenstellingen, maar verschillende denkwijzen en opvattingen erkent en niet uitsluit.