Leszek Kolakowski delves into some of the most intellectually vigorous questions of our time in this remarkable collection of essays garnished with his characteristic wit. Ten of the essays have never appeared before in English. "Exemplary.

"[An] important essay by a philosopher who more convincingly than any other I can think of demonstrates the continuing significance of his vocation in the life of our culture."--Karsten Harries, The New York Times Book Review With The Presence of Myth , Kolakowski demonstrates that no matter how hard man strives for purely rational thought, there has always been-and always will be-a reservoir of mythical images that lend "being" and "consciousness" a specifically human meaning. "Kolakowski undertakes a philosophy of culture (...) which extends to all realms of human intercourse--intellectual, artistic, scientific, and emotional. . . . [His] book has real significance for today, and may well become a classic in the philosophy of culture."-- Anglican Theological Review. (shrink)

Leszek Kołakowski explores 23 questions asked by great philosophers, introducing us to the great ideas and philosophers of Western thought.

First published in 1975, this is a book of general intellectual interest about the role of the university in contemporary society and that of university teachers in relation to their subjects, their students, and their wider political commitments. Alan Montefiore offers preliminary analyses of the family of concepts most often invoked in discussions of these problems, taking the central dispute to be between those who hold a 'liberal' view of the university and those who regard this notion as illusory, dishonest (...) or undesirable. Six academics, representing, discuss issues of substantive conflict in light of Montefiore's initial distinctions. The volume is of particular interest to students of political and social philosophy, and political and educational theory. It is also intended for a wider readership among those who care about the political status of the universities and recognize the importance and difficulty of the problems involved in this. (shrink)

The radical liberal ideal of a completely neutral state is unattainable. A liberal society must educate its young, and this means engendering liberal principles in them. Fear of the law is not sufficient to sustain liberal society; conversely, if everything depends on fear of the law, the result will be the multiplication of laws in order to regulate everything, education having failed to impart self‐restraint. Nor is the desire for freedom so natural that it need not be implanted through education. (...) For similar reasons, the welfare state and a degree of economic regulation are, at least at this point in history, necessary for the survival of liberal societies. (shrink)

Kolakowski's... empathy, humor, and erudition are on full display in [this book], the first collection of his work to be published since his death in 2009"--Dust jacket flap.

Kolakowski gaat in op de begrippen vereren en afgoderij vanuit een katholiek standpunt.

‘Elke religie is verankerd in de geschiedenis, en dat er bij de gratie van oecumenische inspanningen een eengeworden wereldreligie zal ontstaan, is hoogstwaarschijnlijk ijdele hoop. De religies zullen hun identiteit, hun specifieke, in doctrine en riten uitgekristalliseerde taal hoogstwaarschijnlijk niet kwijtraken. Toch zullen ze zonder vijandschap kunnen voortbestaan; hun onderlinge communicatie, gebaseerd op het geloof in de betekenis zoals ik die heb proberen te schetsen, kan vriendschappelijk zijn en dienen tot het uitwisselen van tekens die naar die gemeenschappelijke geloofsruimte verwijzen.’.

Zuiver geluk is voor geen mens weggelegd. Zelfs wie op enig moment even ontsnapt aan zijn eigen lijden of meent dat zíjn leven de volmaakte belichaming van het geluk is, is ertoe veroordeeld deel te hebben aan andermans leed en kan de bange verwachting van de dood en alle smarten van het leven niet van zich af zetten. Het ware geluk kan alleen worden verbeeld en is door niemand ooit ervaren.

Het is moeilijk om de christelijke instelling te aanvaarden dat het kwaad in het menselijk bestaan en dat het vele leed dat hieruit voorvloeit in een door God gewilde ordening past. Alleen de niet-christelijke visie van een dualistische bestaansorde, waarin goed en kwaad als in een ying-yang cirkel onverbrekelijk vereend zijn, biedt een verklaring, die zowel voor het verstand als voor het gevoel aanvaardbaar is.

Summary The question of rationality and irrationality — conceived as characteristics of human behaviour — can be discussed either in empirical or in transcendental terms. In empirical terms political behaviour is called “irrational” when it is predictably counterproductive, i.e. when the agents are able, but fail to calculate the outcome of their actions. This is a “Machiavellian” concept of rationality and it involves no moral judgement. In transcendental terms rationality or irrationality are measured by standards of the “rational human nature” (...) as defined in Platonic, Kantian or Husserlian manner. These two perspectives are mutually exclusive and irreducible, as they involve philosophical options.RésuméRationalité ou irrationalité — considérées comme des caractéristiques du comportement humain — peuvent ětre discutées soit en termes empiriques, soit en termes transcendentaux. En termes empiriques, une conduite politique est qualifiée d'irrationnelle lorsqu'on peut prévoir qu'elle n'atteindra pas ses buts, c'est‐à‐dire lorsque les agents pourraient calculer l'effet de leurs actions, mais omettent de le faire. Il s'agit là d'un concept “machiavellien” de rationalité, qui n'implique pas de jugement moral. En termes transcendentaux, la rationalité ou l'irrationalité sont mesurées à l'aune de la “nature humaine rationnelle” telle qu'elle a été définie à la manière de Platon, de Kant ou de Husserl. Ces deux perspectives s'excluent mutuellement et sont irréductibles l'une à l'autre, car elles reposent sur des options philosophiques.ZusammenfassungDie Frage der Rationalität und Irrationalität — betrachtet als charakteristische Züge des menschlichen Verhaltens — kann auf entweder empirische oder transzendentale Art diskutiert werden. Empirisch wird politisches Verhalten »irrational« genannt, wenn es voraussagbar unzweckmässig ist, d.h. wenn die Handelnden zwar fähig sind, die Folgen ihrer Handlungen zu berechnen, es aber unterlassen. Das ist ein Machiavellischer Begriff von Rationalität, der kein moralisches Urteil involviert. Im transzendentalen Sinne werden Rationalität oder Irrationalität am Massstab »der rationalen menschlichen Natur« gemessen, wie dieser etwa durch Platon, Kant oder Husserl bestimmt worden ist. Diese zwei Perspektiven schliessen sich gegenseitig aus, da sie auf verschiedenen philosophischen Standpunkten beruhen. (shrink)

Tells stories about the unusual citizens of an imaginary kingdom, and about important people from the Old Testament.