Pomiędzy filozofią a resztą kultury rośnie przepaść. Podczas gdy filozofowie są całkowicie przekonani o ważności swojej dziedziny i doniosłości tego, co się w niej robi – jej pytań, jej argumentacji, jej odpowiedzi, jej wynalazków pojęciowych, jej błyskotliwych idei, to niefilozofowie coraz powszechniej ważność tę kwestionują, w doniosłość powątpiewają, argumentacji nie cenią, błyskotliwości nie dostrzegają i w ogóle nie pojmują o co cały ambaras. Wszak filozofia drwa nie narąbie, wirusów z komputera nie usunie, cen w sklepach nie obniży, w rubryce „patenty (...) i wdrożenia” napisze „brak”. Zapytajmy więc: po co naszej kulturze filozofowanie? Nie filozofowie i nie instytuty filozoficznych badań i kształcenia filozoficznego, ale właśnie – filozofowanie. Żeby odpowiedzieć na takie pytanie, potrzeba nie tylko filozofii, ale także dobrych narzędzi z innych dziedzin nauki. Trzeba zapytać, jakiego rodzaju grą kulturową jest filozofowanie? Ilu z nas w nią gra? I co się wtedy dzieje? Czy filozofujemy na co dzień, czy tylko od święta? Niniejsza książka ani nie popularyzuje, ani nie przybliża tego, co robią filozofowie. Zamiast tego prowadzi Czytelników od rozmów w pociągach do teorii czerpanych z filozofii i socjologii wiedzy, od lektury nagłówków prasowych do teorii kultury, od obrazów epidemii i biografii Spinozy do studiów nad nauką. Stara się przy tym na pytania wyżej postawione jak najogólniej odpowiedzieć, a przepaść zasypać, pokazać przy tym, że filozofia od swego kulturowego otoczenia nie jest i nigdy nie była odizolowana. Przeciwnie, filozofowanie tak bardzo i w tak licznych miejscach w tkankę kultury wrosło, że bez niego tkanka ta porozrywałaby się na strzępy, że dla kultury współczesnej filozofowanie w najrozmaitszych przejawach jest czymś koniecznym, jest warunkiem trwania, życia i rozwoju. (shrink)

Purpose: To show the convergences between Josef Mitterer's non-dualizing way of speaking and actor-network theory. Method: Comparative analysis of Mitterer's non-dualizing philosophy and actor-network philosophy. Findings: Profound convergences between the two accounts may lead to a unified account that could redefine traditional philosophical problems. Benefits: The paper extends the range of Mitterer's non-dualizing philosophy and actor-network theory enabling both to face new problems. Among them, extended non-dualizing philosophy may undergo empirical investigations.

[McLuhan meets Derrida and cholera in the study on science] The present text is a special kind of an introduction to the study “Visualization and Cognition” by Bruno Latour, structurally referring to the “A prologue in form of a dialogue between a Student and his (somewhat) Socratic Professor” by the same author. There emerges a picture of one of Latour’s two most important works on science, the source of his most important findings in this field, a classic of the area (...) of visual anthropology. As shown by the authors, “Visualization …” gives us an opportunity to comprehend the broadly understood images of the anthropology of science and the Actor-Network Theory, and can be a starting point for the moral and political reflection on modern science, including attempts to deal with the question: how to do science in a reasonable manner. (shrink)