It is shown that in a linearly ordered MV-algebra A , the implication is unique if and only if the identity function is the unique De Morgan automorphism on A . Modulo categorical equivalence, our uniqueness criterion recalls Ohkuma's rigidness condition for totally ordered abelian groups. We also show that, if A is an Archimedean totally ordered MV-algebra, then each non-trivial De Morgan automorphism of the underlying involutive lattice of A yields a new implication on A , which is not (...) isomorphic to the original implication. (shrink)
Machado de Assis, no conto _A Sereníssima República_, aponta, por meio da alegoria, problemas de fundo do sistema político brasileiro. Uma espécie de cultura da fraude estaria presente nos comportamentos das aranhas, o que impossibilitaria a implantação reta e precisa da lei, bem como a instituição da paz e da _securitas_. Sérgio Buarque de Holanda, ao analisar, a partir de fontes primárias, o período em que se passa o conto, constata os mesmos problemas que Machado de Assis apontara. Os conceitos (...) políticos espinosanos são movimentados, ao final, para mostrar que em um _imperium_ no qual as leis são constantemente violadas, não se está distante do estado de natureza, com grande perigo de vida para os súditos-cidadãos. Seria este o caso da república do conto e do Brasil atual? (shrink)
Globalizacija nema alternativu. U temeljima procesa višestranog objedinjavanja svijeta koji se objelodanjuje u najnovije vrijeme leže tendencije evidentirane još u 19. stoljeću. Proces je u međuvremenu definitivno postao ireverzibilan, tako da su svi pokušaji njegova zaustavljanja unaprijed osuđeni na neuspjeh i mogu se usporediti sa svojedobnim otporima industrijalizaciji. Istovremeno se faktički lik globalizacije – bitno ovisan o neoliberalnoj ideologiji i o konstelacijama interesa i moći kojima spomenuta ideologija služi – u sve većoj mjeri očituje kao višestruko problematičan, a u nekim (...) dimenzijama i kao autodestruktivan. U tom se kontekstu kritičkom mišljenju, mogućem posredstvom produktivne suradnje filozofije i interdisciplinarnih i multidisciplinarnih pristupa kompleksnoj problematici globalizacije, nameće zadaća propitivanja mogućnosti emancipacije globalizacijskih procesa od njihovih današnjih neoliberalnih okvira i ograničenja, kako bi se profilirala alternativa faktičkom liku globalizacije. Važnu dimenziju te zadaće čini pitanje o odgovornosti, koje se, međutim, ne može primjereno postavljati ukoliko se ono svede na moralističku korekciju faktičkih konstelacijâ, koja odustaje od kritičkog propitivanja samih korijena autodestruktivnosti tih konstelacija.Die Globalisierung hat keine Alternative. In den Gründen des Prozesses der mehrseitigen Gleichschaltung der Welt, welches in der rezenten Zeit bekanntgemacht wird, liegen die Tendenzen, die noch im 19 Jahrhundert registriert worden sind. Der Prozess wurde letzlich irreversibel. Deswegen sind alle Versuche, die Globalisierung aufzuhalten sinnlose, wie ehemaligen Widerstände gegen Industrialisierung. Doch zeigt die faktische Gestalt der Globalisierung – die wesentlich durch die neoliberalen Ideologie und durch die Konstellationen diejeniger Mächte und Interessen determiniert wird, den diese Ideologie bedient – in die Höhe schießenden Anzahl von problematischen und gar selbstzerstörerischen Dimensionen. In diesem Kontext sollte das kritische Denken – das nur durch eine produktive Zusammenarbeit der Philosophie mit dem interdisziplinaren und multidisziplinaren Zutritt zur umfasenden Globalisierungproblematik möglich ist – die Aufgabe aufnehmen, die Möglichkeiten der Emanzipierung der Globalisierungprozessen von ihrer gegenwärtigen neoliberalen Rahmen und Begrenzungen überzuprüfen. Dadurch wird eine Alternative zur gegenwärtigen faktischen Gestalt der Globalisierung gebildet. Eine wichtige Dimension dieser Aufgabe stellt die Frage über die Verantwortlichkeit dar. Diese Frage darf doch keineswegs auf die moralistische Verbesserung der faktischen Konstellationen reduziert wird, sondern sollte die wirkliche Würzeln der selbstzerstörerischen Tendenzen dieser Konstellationen ernst im Betracht nehmen. (shrink)
The central problem of the book of Job is represented in the question on how to combine the evils of an innocent with the righteousness of God. For the current doctrine of earthly rewards, such a case would be paradoxical. If each one must be treated according to his works, as a righteous man can suffer? There is a link between suffering and personal sin. Against this strict correlation, Job stands up with all the strength of his innocence. He fights (...) desperately to rediscover God that evades and whose kindness he continues to believe in. God intercedes only to reveal the transcendence of his being and his designs and reduce Job to the silence. This is the religious message of the book of Job: man should persist in faith even when his soul isn’t quiet. The book of Job asks us: is there free religion or it is always a self seeking trade? Rich and prosperous, Job becomes poor and with no future at all. Nevertheless, Job remains faithful and recognizes that God has the absolute right of disposing of all that had given him. Job says: “If we accept God’s riches, shouldn’t we also accept evil?”. Job demonstrated that he is able to profess and live a free religion, without any reward shadow. (shrink)
Cet article, s’inscrit dans le cadre minimaliste de la syntaxe générative et étudie oui / non et wh-questions dans la langue Ǹjò̩-kóo, parlée dans l’état de Ondo au Nigeria. On observe que la particule interrogative pour des questions de type oui / non qui suit systématiquement le sujet DP se trouve également dans des clauses avec wh-questions. Cet article soutient que oui / non et wh-questions sont projetées par la même tête fonctionnelle Inter˚, et que wh-words ne participent pas à (...) la saisie de wh-propositions comme interrogative. L’article conclut que le mouvement de Wh-éléments vers la position initiale de la clause dans les langues à WH-mouvement n’a pas pour but l’interrogation mais plutôt pour la focalisation. (shrink)
Este artigo busca interpretar a gravura "Melancolia I", do renascentista alemão Albrecht Dürer, segundo o pano de fundo filosófico do pensamento de Spinoza. A ideia central é a de que, nessa gravura, haveria uma intuição artístico-filosófica pela qual Dürer foi levado a associar a tristeza melancólica à ideia de um conhecimento confuso e turvado pela imaginação. Tal intuição se completaria numa outra gravura, criada no mesmo ano, o "São Jerônimo em seu gabinete", na qual a melancolia do "homem de cultura" (...) renascentista desaparece. Tais intuições permitiriam ler as duas gravuras sob a ótica das "teorias" da mente e do conhecimento de Spinoza, para quem o conhecimento está associado à alegria, desde que esteja livre das sombras da imaginação projetadas pelo medo, pelo desejo excessivo, pelas crenças ou pelas superstições. This article seeks to interpret the engraving "Melencolia I" , made by the German Renaissance’s painter Albrecht Dürer, according to the philosophical background of Spinoza’s thought. The central idea is that, in this picture, there would be an artistic-philosophical intuition by which Dürer associated melancholy to the idea of a confused and muddied knowledge caused by imagination. Another engraving, also created in 1514, completes this intuition: "St. Jerome in his study", in which the melancholy of the Renaissance’s "man of culture" disappears. Such insights allow reading the two pictures from the perspective of Spinoza’s "theories" of mind and knowledge. He assumes that knowledge is associated with joy, since it is free from the shadows of the imagination projected by fear, excessive desire, beliefs or/and superstitions. (shrink)
El presente artículo tiene como objetivo la presentación y discusión de las representaciones de los niños sobre el papel del Gestor de la Palabra (GP). Se trata de un recurso concebido y desarrollado en el ámbito de las sesiones de Filosofía para Niños, de acuerdo con la metodología de la comunidad de investigación filosófica (community of philosophical inquiry) de Matthew Lipman (2003) y de Ann Margaret Sharp (1987). Designamos como “Gestor de la Palabra” al miembro de la comunidad de investigación (...) responsable por escoger, durante o diálogo, quien habla y cuando habla. Surge como una estrategia para envolver activamente a los niños en los procedimientos de la sesión y su importancia se extiende hasta las dimensiones pedagógica y filosófica de la comunidad de investigación. Se adoptó como metodología el estudio de un caso exploratorio, recorriéndose a un cuestionario para realizar o levantamiento de las formas de pensar de los niños. Del análisis de contenido del cuestionario, emergieron tres subcategorías en la definición de lo que el GP debe y no debe hacer: cognitiva, ética y social. De estas, es la dimensión ética aquella que revela mayor incidencia de respuestas, con implicaciones para dimensiones fundamentales de la Filosofía para Niños como sean la promoción del caring thinking y la noción de autoridad en la comunidad de investigación. Así, el artículo se divide en cinco secciones: la Filosofía para Niños como área científica y como programa curricular, con incidencia en el concepto de “comunidad de investigación filosófica”; el GP en el ámbito de la comunidad de investigación; el enfoque metodológico del estudio; la presentación de los resultados y su respectiva discusión. (shrink)
The article discusses leadership enactment in medical emergencies. We draw on video recordings of simulated obstetric emergencies and investigate how senior clinicians ‘do being’ the leader discursively in the spatiomaterial context of the emergency room. We take an interactional analysis approach, combining conversation analysis and interactional sociolinguistics and look specifically into the ways in which professional roles do interactional control using directives and questions in the material space of the obstetric room. We discuss this interactional performance in relation to the (...) clinical performance of the teams. Our analysis shows that leadership in medical emergencies is multimodally achieved; professionals draw on discursive strategies, the affordances of material space, body and gaze orientation, which build on each other and converge in indexing leadership. Our findings highlight the situated nature of negotiating responsibility, illustrating that leadership in our context is claimed, projected and resisted discursively. We provide a typology of the functions of questions in the emergency encounter, and close the article by foregrounding the implications of our study and providing directions for further research. (shrink)
O comentário de Ludger apresenta uma originalidade: descortina o caminho de Jó, versículo a versículo, como o caminho da contemplação. Nas aflições a que é sujeito, Jó somente lentamente vai se conscientizando da extensão de sua miséria - e cai em profunda solidão e abandono da parte de Deus. No entanto, todos esses contratempos, no início, vão conduzindo Jó por um caminho inesperado.
Odon Lottin, O.S.B. was an historian and a moral theologian. As an historian, he studied the scholastic attention to human psychology and morality. As a theologian, he studied the roles that thought and action play in the development of the moral agent. His influence in historical and moral theology has been significant. Nonetheless, moralists and medievalists independently have appropriated his insights. No one has yet studied the relationship between his historical investigations and his moral theology. This work accomplishes that study. (...) ;This dissertation considers Lottin's contributions to both historical and moral theology. Lottin studies the medieval history and understanding of free choice, moral action, the acquired virtues and conscience. He traces this history to uncover specific ideas, expose the development of thought, recognize the emergence of consensus, and find whether satisfying resolutions were achieved. Many of his contemporaries in the manual tradition misinterpreted this history. This misinterpretation was due to their inaccurate or undeveloped historical method. And, just as there was deficiency in their method, there were significant shortcomings in the scope of their theological investigations. Thus, by looking back to history, Lottin presents a moral theology more substantive than the manuals. Each of the first four chapters of this dissertation presents Lottin's historical studies of the major debates, examines his incorporation of that material into his own contribution to the debates' resolutions, and concludes with how his work has been appropriated and where it may yet lead. The final chapter considers Lottin's contribution to the discipline of moral theology. ;Moral theology can neither be ahistorical nor impersonal. Lottin's work demonstrates the necessity of accurate history for interpretation and of critical reflection on the cause of human action. His return to medieval moral theology is a return to human agency. His agent-centered moral theology retrieves prudence and the moral virtues as dynamic means for rightly forming consciences and determining action. Historical and agent-centered moral theology is concerned with theory and practice. The theory of the moral life looks at human intentionality, the practice is its free expression; together they comprise the meaning of self-determination. (shrink)
O'Brien et al. reported that readers generated elaborative inferences only when a text contained characteristics that made it easy to predict the specific inference that a reader would draw, and virtually eliminated the possibility of the inference being discon-firmed. Garrod et al., however, offered two qualifications to these conclusions. First, the two text characteristics manipulated may have produced different types of elaborative inferencing: a biasing context results in a passive form of elaborative inferencing, involving setting up a context of interpretation, (...) whereas the presence of a demand sentence invites the reader to actively predict a subsequent expression. Secondly, clear evidence for either type of inference will be apparent only with truly anaphoric materials. This work describes how a passive form of elaborative inferencing, reported by Garrod et al, may be implemented in a connectionist manner. We take the connectionist model proposed by Shastri and Ajjanagadde in order to represent a text in the form of a network. Next we analyze and discuss how an attentional focus could operate with the proposed reasoner system in order to deal with inference control and anaphora resolution, during text understanding. Our own suggestion is that the system proposed by Shastri and Ajjanagadde could be extended by incorporating focus in order to apply it to some open problems related to text processing. However, this extension presents implementational problems due to its local character. Distributed models seem to be in a better position to deal with the shift of the attentional states, given that these systems can learn. Particularly, the model proposed by Sun is close to our aims, and so we will discuss its implications in order to design a cognitive architecture for text comprehension. (shrink)
O'Brien et al. reported that readers generated elaborative inferences only when a text contained characteristics that made it easy to predict the specific inference that a reader would draw, and virtually eliminated the possibility of the inference being discon-firmed. Garrod et al., however, offered two qualifications to these conclusions. First, the two text characteristics manipulated may have produced different types of elaborative inferencing: a biasing context results in a passive form of elaborative inferencing, involving setting up a context of interpretation, (...) whereas the presence of a demand sentence invites the reader to actively predict a subsequent expression. Secondly, clear evidence for either type of inference will be apparent only with truly anaphoric materials. This work describes how a passive form of elaborative inferencing, reported by Garrod et al, may be implemented in a connectionist manner. We take the connectionist model proposed by Shastri and Ajjanagadde in order to represent a text in the form of a network. Next we analyze and discuss how an attentional focus could operate with the proposed reasoner system in order to deal with inference control and anaphora resolution, during text understanding. Our own suggestion is that the system proposed by Shastri and Ajjanagadde could be extended by incorporating focus in order to apply it to some open problems related to text processing. However, this extension presents implementational problems due to its local character. Distributed models seem to be in a better position to deal with the shift of the attentional states, given that these systems can learn. Particularly, the model proposed by Sun is close to our aims, and so we will discuss its implications in order to design a cognitive architecture for text comprehension. (shrink)
This book is a rich blend of analyses by leading experts from various cultures and disciplines. A compact introduction to a complex field, it illustrates biotechnology's profound impact upon the environment and society. Moreover, it underscores the vital relevance of cultural values. This book empowers readers to more critically assess biotechnology's value and effectiveness within both specific cultural and global contexts.
Twenty years ago, Slobodan Milosevic uttered a sentence which was afterwards repeated in the literature about the Yugoslav tragedy innummerable times. The sentence "Niko ne sme da vas bije" was directed to the Serb demonstrators in Kosovo. In this text, the author analyzes the ways this sentence was translated in factional literature and shows that different versions, apart from being different lexically and semantically, influence the political interpretation and understanding of the Yugoslav conflict. This text poses another, maybe even more (...) important question: are unprecise and wrong translations of Milosevic's words a proof of what Georg Johannesen claimed - that faction is fiction.. Pre dvadeset godina Slobodan Milosevic je izgovorio jednu recenicu koja je ponavljana nebrojeno puta u literaturi o jugoslovenskoj tragediji. Ta recenica je izgovorena u neposrednom kontaktu sa demonstrantima srpske nacionalnosti na Kosovu i glasi "Niko ne sme da vas bije". U ovom tekstu autor istrazuje nacine na koje je ova recenica prevodjena u strucnoj literaturi i/ili faktivnoj prozi i pokazuje kako njene razlicite verzije, osim sto se odlikuju velikim jezickim i semantickim razlikama, usmeravaju politicko tumacenje i razumevanje jugoslovenskog konflikta. Ovim tekstom postavlja se jos jedno, mozda i vaznije pitanje: da li je neprecizno i pogresno navodjenje Milosevicevog iskaza potvrda onoga sto je o faktivnoj prozi i/ili strucnoj literaturi govorio Georg Johanesen - da se radi o izmisljanju - fikciji sklopljenoj od reci.. (shrink)
A presente comunicação é o resultado de uma pesquisa bibliográfica e das constatações do autor derivadas da sua experiência no processo de ensino e aprendizagem, mormente na disciplina de Didáctica de Física. Tomando como pressuposto de que a Didáctica de Física ou a Prática de Ensino de Física, ocupa um papel preponderante no currículo de Formação do corpo discente e docente na Universidade Pedagógica, o autor trás à tona uma discussão teórica com vários autores que de algum tempo à esta (...) parte se têm debruçado sobre o assunto. Nesta discussão, o autor se apegou no seguinte tripé: a) A dicotomia ensino e aprendizagem em Física; b) A prática de ensino de Física: realidades e desafios rumo à novos paradigmas didáctico – epistemológicos e c) Algumas reflexões pessoais do autor, arraigadas na sua experiência profissional e não só. O desdobramento deste tripé, serviu para cimentar a sua convicção, antes tida como premissa, segundo a qual, o ensino de Física, sobretudo em se tratando de cursos universitários, a actividade experimental precisa ter em conta à aspectos como a descrição das aulas, o modo como são organizadas, a valorização das actividades experimentais desenvolvidas em pequenos grupos, bem como a abordagem que focaliza a demonstração de conceitos e fenómenos discutidos teoricamente. E ainda, o direccionamento das actividades para favorecer elementos didácticos como o desenvolvimento de habilidades, observação e interpretação, entre outros. Para que estes pressupostos ganhem eco na nossa plataforma curricular, é necessário que a formação de professores de Física, dê maior importância aos contornos ecológicos, sociais e económicos que bordejam o espaço educacional. A percepção teórica que isso dá ao educador, aglutinado ao saber teórico-prático deste, da realidade que circunda a escola, é a que dá ao educador, premissas e ferramentas para poder equacionar e apropriar-se com eficácia dos ambientes sócio-culturais existentes neste espaço ecológico. (shrink)
Udruga Mala filozofija kreirala je i provela projekt »Tko se boji korupcije još?!« u dvanaest škola i dvije knjižnice, s ukupno 122 učenika u školskoj godini 2010./2011. Projekt se sastojao od pet radionica u kojima se s učenicima raspravljalo o korupciji. Cilj je bio prvenstveno razjašnjenje pojma korupcije, ali i ukazivanje na razne načine na koje korupcija uništava neke temeljne vrijednosti poput dostojanstva, ljubavi, prijateljstva, obitelji i društva. Članak donosi evaluacijske rezultate u kojima se pokazuje koliko su učenici 3. i (...) 4. razreda osnovne škole razumjeli pojam korupcije te koliko su promijenili svoje stavove tijekom provođenja projekta.Society Petit Philosophy has created and implemented a project “Who’s Afraid of Corruption?!” in twelve elementary schools and two libraries, with a total of 122 students in the school year 2010/2011. The project consists of five workshops in which students primarily clarified the concept of corruption, but also the ways in which corruption is destroying the society, dignity, love, friendship, and family. Article presents the results of the evaluation, which show how 3rd and 4th graders understood the concept of corruption, and how they changed their views about corruption in the course of the project. (shrink)
La búsqueda de la justificación de los métodos, o criterios de la ciencia, no es unmero ejercicio académico. El artículo analiza la influyente respuesta a este problemaque ha proporcionado la epistemología evolutiva, constituida por dos familias diferentes Una busca analogías entre la evolución de l..
Volume 15_ _in _The Middle Works of John Dewey, 1899–1924_,_ _series brings together Dewey’s writings for the period 1923–1924. _A Modern Language Association Committee on Scholarly Editions textual edition._ Volume 15 completes the republication of Dewey’s extensive writings for the 25-year period included in the Middle Works series. Many facets of Dewey’s interests—politics, philosophy, education, and social concerns—are illuminated by the 40_ _items from 1923_ _and 1924.__ __ Inspired by his own convictions and those of his friend Salmon O. Levinson, (...) founder of the American Committee for the Outlawry of War, Dewey’s articles became the keystone of the committee’s campaign to outlaw war. His essay, “Logical Method and Law,” is perhaps the most enduring of Dewey’s writings in this volume. Dewey’s philosophical discussions with Daniel Sommer Robinson, David Wight Prall, Arthur Oncken Lovejoy, and Sterling Power Lamprecht are represented here, as is Dewey’s assessment of the Turkish educational system. (shrink)
Uvodno poglavje je pregled razprav o svobodi spod peresa določenih nevrofiziologov iz Nemčije. V tem okviru lahko pridemo do zaključka, da ni potrebna vrzel v vzročnosti narave, da bi lahko obstajalo nekaj takega kot svoboda. V tem oziru so Libetovi eksperimenti nekonsistentni. Svoboda je v bistvenem smislu prostost od določenosti volje po volji drugega. In svoboda ima enako kot človekova zavest bistveno družbeno formo. To pa še ne pomeni, da lahko podamo oris naravne zgodovine svobode, zgodovine, v kateri bi neizogiben (...) razvoj človeškega bitja in neomejena svoboda gibanja predstavljala bistveni razvojni fazi. Pričujoči članek je tako poskus razumevanja svobode v perspektivi zgodovine evolucije.In an introductory chapter I canvass a discussion concerning freedom which has been introduced, in Germany, by certain neurophysiologists. I conclude, with regard to this discussion, that no gap in the causality of nature is required in order for there to be freedom. In this respect, then, the Libet experiments prove inconclusive. Freedom is, essentially, freedom from the determination of one’s will by the will of others. And like human consciousness, freedom has an essentially social form. This, however, does not preclude that we may make a sketch of the natural history of freedom, a history in which the unfettered development of a living being and an uninhibited freedom of movement represent essential stages. This essay makes a case for placing the social and political understanding of freedom in the perspective of the history of evolution. (shrink)
O discurso funcional é tanto ubíquo quanto central na ecologia contemporânea, principalmente no contexto das pesquisas sobre biodiversidade e funcionamento ecossistêmico, que emergiram nos anos 1990 em meio à crise da biodiversidade. Entretanto, a despeito dessa forte presença na ecologia, o discurso funcional ainda não tem sido investigado de maneira adequada nesta ciência, na medida em que muitos problemas fundamentais a respeito do tema ainda permanecem sem respostas claras. Por um lado, os ecólogos que lançam mão de explicações funcionais parecem (...) simplesmente tomar como dado ou autoevidente o conceito de função. Contudo, ele nada tem de trivial, tendo em vista os problemas filosóficos suscitados pela linguagem funcional ou teleológica nas explicações biológicas, pelo menos desde Aristóteles. Por outro lado, poucos filósofos da ciência têm se mostrado especialmente interessados nos problemas epistemológicos associados ao discurso funcional em ecologia. Tomando essa situação como ponto de partida, nossa abordagem neste artigo se dá em três etapas. Inicialmente, procedemos a uma análise conceitual de função na ecologia atual, com ênfase nos estudos que relacionam a biodiversidade às propriedades ecossistêmicas. Esboçamos três significados principais do conceito, mostrando os pressupostos e as implicações associados a cada um deles. Num segundo momento, procedemos a uma análise das razões que levam a suspeitas ou objeções contra a linguagem funcional na ecologia. Por fim, num terceiro momento, lançamos algumas sugestões sobre como fundamentar ou dar mais clareza ao discurso funcional na ecologia contemporânea. (shrink)
Argumentace Tomáše Hříbka proti fenomenálnímu charakteru se opírá především o Dennettova stanoviska. Dennettem dlouhodobě preferovaná strategie při vypořádání se s tímto problémem je metodologický naturalismus. Tato strategie jistě přinesla své ovoce, zejména je-li řeč o otevření skutečně kritické diskuse na téma kválií. Problém vědomí je však v současnosti traktován spíše v rámci materialistické metafyziky, než z pohledu Dennettova metodologického naturalismu. Tato preference má své empirické, ale i filosofické důvody, o nichž jsme hovořili s Tomášem Marvanem v knize Vědomí a jeho (...) teorie. Protože Hříbkova monografie reaguje na některé názory z této knihy, komentuji Hříbkovy reakce a upřesňuji naše postoje. Zároveň se vyjadřuji k zařazení naší pozice v rámci materialistické metafyziky k materialismu typu B. V druhé části statě se zabývám problémem fenomenálního charakteru vědomé zkušenosti a snažím se argumentovat, že tento těžký problém nelze odstranit pouze tím, že se prokáže neudržitelnost tradičního chápání kválií. (shrink)
O presente trabalho tem por finalidade analisar, a partir do livro V da obra Ethica Nicomachea, se a justiça poderia ser tomada como um meio que irá auxiliar os cidadãos a desenvolver plenamente as suas virtudes. Buscar-se-á fundamentar que é através da justiça que os bons cidadãos seriam formados, bem como o bom caráter seria cultivado. Analisar-se-á, também, ainda que minimamente, o que Aristóteles entende de fato por justiça, de que o justo seria dar a cada um o que lhe (...) é devido, o que merece, haja vista que essa afirmação traz consigo um peso muito grande, pois nos faz indagar sobre o que seria o devido de cada indivíduo, bem como quais seriam as bases relevantes do mérito. Isto é, se o justo é dar a cada um o que lhe é devido, cabe a nós nos perguntarmos de que forma e critério seria usado na distribuição. De certa forma, ao raciocinarmos sobre justiça e direitos, consequentemente temos de raciocinar sobre a finalidade, o objetivo, o telos das atividades que circundam a vida social na Pólis. Buscar-se-á discutir sobre os temas apresentados, porém não se tem por finalidade propor medidas para pôr um fim na discussão. (shrink)
Neste trabalho, pretendemos investigar como deve ser compreendida a questão “o que é o melhor?”, enunciada por Aristóteles no início de Ética Eudêmia I 8. Pretendemos, com isso, determinar quais são as suposições a partir das quais Aristóteles aborda essa pergunta em I 8, qual o tipo de resposta que a ela deve ser fornecida e como essa questão insere-se na investigação desenvolvida nos capítulos anteriores. Sustentaremos que, em I 8, Aristóteles pretende dar continuidade à tarefa que é iniciada em (...) I 7 e que consiste em tornar mais clara uma concepção geral de felicidade que não é posta em questão. Parte dessa concepção de felicidade consiste na ideia segundo a qual o melhor corresponde ao fim. A I 8 caberia tornar mais claro o que significa dizer do fim, que ele é aquilo que é o melhor. (shrink)
El siguiente monográfico sobre Perú acoge diferentes reflexiones y aportaciones de un total de nueve trabajos que buscan problematizar y arrojar luz sobre algunos aspectos que han acompañado al proceso de construcción democrática que el país ha venido experimentando desde 1980. Como otros escenarios de la región, la democracia se erige tras décadas convulsas para un sistema político cooptado por elites caudillistas, encono político, intromisión militar y condiciones estructurales irresolutas. Este conjunto de factores, inscritos en un contexto de guerra fría, (...) y al albor de la revolución cubana, inspiró movimientos guerrilleros a inicios de los sesenta, como el Ejército de Liberación Nacional o el Movimiento de Izquierda Revolucionaria. Su escasa relevancia nada tendría que ver con la fuerza disruptiva que experimentaría el Partido Comunista del Perú - Sendero Luminoso. Un grupo armado de marcada impronta maoísta que, si bien hunde sus raíces en la ruptura sino-soviética de 1962, construye sus fundamentos ideológicos y sus bases revolucionarias durante la década de los setenta. (shrink)
O objetivo deste trabalho é rever criticamente algumas interpretações contemporâneas da noção kantiana de intuição sensível. Defendo uma interpretação alternativa segundo a qual a intuição sensível em Kant deva ser entendida nos termos do que McDowell denomina sentido de re cuja principal característica é a dependênciado objeto. Nesse sentido, a função da intuição sensível é introduzir entidades no discurso para que essas possam ser conceituadas em juízos. Por essa razão,as intuições sensíveis devem ser vistas como o modo de se dar (...) dos objetos e seus atributos e relações que a eles se refere apenas na medida em que eles nos aparecem de forma dependente e relativa. (shrink)
O artigo visa analisar, em linhas gerais, a arqueologia do sujeito operada por Alain de Libera, o que será feito pela concentração no estudo de duas teses fundamentais: Descartes chegou ao sujeito menos por reflexão e mais por refração, em seu debate com Hobbes e Regius, ao tentar escapar da redução do indivíduo à vida corporal e, portanto, à passividade; Tomás de Aquino e Pedro de João Olivi teriam sido os responsáveis por dar certo acabamento a uma temática elaborada desde (...) a Patrística, eminentemente por Agostinho de Hipona, que teria formulado um esquema compreensivo do eu como suporte e como agente. This article aims to analyze the fundamentals of Alain de Libera’s archeology of the subject. Two central thesis will be investigated here: Descartes arrived at his theory of the subject in a controversy with Hobbes and Regius, in order to avoid the reduction of the individual to bodily life and passivity; Thomas Aquinas and Peter John Olivi were responsible for a mature approach to the theme of the subject, which had been elaborated by Patristic authors, eminently by Augustine of Hippo, who formulated a comprehensive scheme of the self as support and agent. (shrink)
O artigo sustenta que, a fim de dar uma descrição completa do mundo, precisamos listar não apenas os eventos cerebrais que ocorrem, mas também os eventos mentais e analisálos como estados de uma substância imaterial, a alma. Com base nesse dualismo de substância , defende-se que a ciência física não tem como explicar a existência de vida consciente. O artigo conclui que, levando-se em conta a estrutura de argumentação formalizada no Teorema de Bayes, podemos dizer que o fenômeno da vida (...) consciente constitui um incremento na probabilidade da existência de Deus.The article argues that in order to give a full description of the world, we need to list not merely the brain events which occur, but also the mental events , and to analyse them as states of an immaterial substance, the soul. On the basis of this substance dualism it is argued that science could not ever explain the existence of consciousness. The article concludes that, bearing in mind the reasoning framework provided by Bayes’s Theorem, we can say that the phenomenon of conscious life increases the probability of the existence of God. (shrink)
Goodman sustentou que o ajuste mútuo entre inferências indutivas particulares e princípios indutivos constitui a única justificação necessária para ambos. Porém, a sua caracterização desse ajuste, posteriormente denominado de “equilíbrio reflexivo”, foi superficial. Isso levantou dúvida sobre a sua adequação. Neste artigo, argumento que o equilíbrio reflexivo, corretamente caracterizado, fornece a única justificação necessária e a melhor que podemos dar para a prática indutiva.
Článek se zaměřuje na historický kontext vývoje americké sociologie v období mezi lety 1930-1965, jež je spojeno se specifickým projektem sjednocení oboru rozpracovaným na Harvardské a Kolumbijské univerzitě. Samotná myšlenka jednotné sociologie je neoddělitelně vpletena do celého projektu americké sociologie jako vědy a své „čisté" vyjádření nalezla v úsilí prokázat „objektivitu a koherenci" sociologického myšlení/vědění. Zcela zřetelně také formovala profesní identitu oboru. Prostředkem zajištění vědecké integrity bylo především zajištění kontinuity teorie a praxe, ježby založilo a o něž by se mohlo (...) opírat pevné metodologické „sebevědomí". Historická kontextualizace tohoto formativního období si klade za cíl sledovat, nakolik myšlenka sjednocené sociologie ovlivnila teoretické a metodologické perspektivy v rámci oboru i vlastní představy o možnosti jeho integrované výzkumné agendy. (shrink)
O presente texto se propõe falar de Paulo Freire desde a perspectiva de alguém que não só conhece sua obra, mas que também conviveu academicamente com o autor. Não se trata de seguir trilha meramente subjetivista, mas de construir uma abordagem que respeite a forma de pensar, de escrever e de ser de Paulo Freire pensador, professor e autor. Sem esta visão peculiar do trabalho de Freire, corre-se o risco de perder um aspecto importante e, talvez, essencial de sua postura (...) pedagógica cujo sentido maior era superar as posturas classistas inerentes ao tecido fiado segundo moldes capitalistas. Para Freire, o reconhecimento de todos os seres humanos como iguais e o incremento de estratégias concretas, práticas e factíveis, para alcançar este ideal era o sentido maior e último da educação. Duas estratégias parecem a Freire essenciais: primeiro a conscientização do princípio antropológico da igualdade e, segundo, a busca de estratégias de superação das diferenças mediante o acesso à cultura pela educação. O objetivo da presente reflexão é prestar reconhecimento à sua obra e dar azo a alguns impulsos reflexivos a partir de seus pensamentos. (shrink)
O presente artigo pretende dar conta de alguns dos aspectos mais salientes da questão relativa à pertinência da Filosofia (especialmente na qualidade de Filosofia da Ciência) para a prática científica dos cientistas. Nesse sentido, a autora recorre sobretudo a exemplos vigentes nos finais do século xx, dando especial relevância a manifestações de "impaciência" por parte de alguns investigadores em relação a algumas críticas epistemológicas e éticas dos filósofos, sobretudo no que se refere à famosa controvérsia da "guerra das ciências" e (...) a toda uma ofensiva cultural relativa a uma terceira cultura que apresenta os cientistas como sendo os novos humanistas e em que os "filósofos empíricos" estariam a perder peso. Como resposta, a autora propõe que, embora possam ser dispensáveis no laboratório, aos filósofos deve ser reconhecida a capacidade de disponibilizar às ciências uma linguagem que seja capaz de facilitar o diálogo cultural alargado, uma linguagem, portanto, de que as próprias ciências não se poderão dispensar se realmente quiserem sobreviver no âmbito da cultura do século XXI. /// The present article intends to give an account of some of the more relevant aspects pertaining to the question about the importance of Philosophy, and in particular Philosophy of Science, for the scientific work of scientists. The author of the article gives special attention to examples taken from the scientific landscape at the end of the xx Century, whereby special consideration is given to the impatience shown by some scientists in relation to some epistemological and ethical criticisms coming from the side of Philosophy. Particular attention is given to the famous "war of sciences" and the cultural offensive related to the introduction of a third culture in which the scientists are presented as the new humanists and in which even the "empirical philosophers" were losing weight. In that sense, the author suggests that, even though they might be of not much use in the laboratory, the philosophers keep intact the capacity of offering to the sciences a language that is capable of facilitating the cultural dialogue at large, a language, therefore, of which the sciences will not be able to dispense themselves should they want to thrive and be culturally influential in the XXI century. (shrink)
Este artigo apresenta a teoria supervalorativista da vagueza e discute a objecção, que frequentemente lhe é dirigida, segundo a qual essa teoria não consegue dar conta do fenómeno da vagueza de ordem superior.
O artigo propõe analisar o problema da técnica moderna trabalhada pelo filósofo alemão Martin Heidegger em sua crítica a modernidade e à metafísica, elencando a questão da verdade, não metafísica, para Heidegger: alétheia. A questão da técnica nos leva a problemática de sua própria essência ge-stell, interpelação, o mundo, o ser humano e a natureza são forçados a se mostrarem como reservas, estoques, de acordo com sua demanda meramente econômica, científica, comercial, o próprio ser em sua essência é esquecido. O (...) artigo tem como método a análise bibliográfica de obras heideggerianas, sob objetivo de indagar sobre a essência da técnica moderna como interpelação que nos leva a um crescente perigo do esquecimento do ser, e, também, da degradação da própria natureza tida como mero objeto de armazenamento de recursos; assim como refletir sobre a necessidade do mistério como faceta constituinte da verdade do ser como alétheia, desvelamento, como forma de dar um passo atrás em relação à modernidade e sua visão matematizante científica, elevando o pensamento meditativo como de considerável importância. O artigo conclui que é necessário repensar nossa lida moderna com o próprio habitar, de forma a dar um salto da lógica tecnicista, onde se encontra o perigo, e estando no mesmo local des-velar um habitar mais próprio, autêntico. (shrink)
Este artigo analisa a trajetória do Jardim da Infância da Escola Normal de São Paulo idealizada por republicanos paulistas que tinha como projeto a organização e modernização da instrução pública do estado em fins do século XIX. Mesmo fazendo parte do complexo construído para atender a educação do povo, o prédio idealizado para o Jardim da Infância não resistiu às pressões políticas e econômicas, e foi demolido em 1939. As razões da demolição deste prédio que pôs por terra a estrutura (...) física e administrativa da instituição, que teria perdido relevância na história de sua constituição serão apontadas bem como os valores defendidos e praticados que indicavam a suntuosa arquitetura pensada para esta instituição. Razões que levaram ao desmonte dessa escola na década de 1930, com as possíveis consonâncias e dissonâncias entre as autoridades políticas estão indicadas e analisadas. As transformações urbanas e sociais a partir da Proclamação da República aceleraram o crescimento econômico o qual se traduziu em mais capacidade de investimento para a cidade e ajudou a consolidar o desejo da nova elite de produzir um novo espaço urbano para viver. A modernização da cidade acompanhou essa visão. O palco da nova vida devia ser moderno, confortável e bonito. Seduzido pela propaganda oficial estadonovista e fascinado pelas mensagens de progresso, o povo – sem perceber – aplaudiu a agonia da República e saiu às ruas para venerar Getúlio, pai dos pobres. As constantes reformulações do ensino, as transformações urbanísticas e verticalização da cidade possibilitaram a Prestes Maia dar prosseguimento ao seu Plano de Avenidas e ruir com o prédio original e monumental dessa instituição escolar pública de atendimento a primeira infância. (shrink)