We consider the infinite game where player ONE chooses terms of a strictly increasing sequence of first category subsets of a space and TWO chooses nowhere dense sets. If after ω innings TWO's nowhere dense sets cover ONE's first category sets, then TWO wins. We prove a theorem which implies for the real line: If TWO has a winning strategy which depends on the most recent n moves of ONE only, then TWO has a winning strategy depending on the most (...) recent 3 moves of ONE (Corollary 3). Our results give some new information concerning Problem 1 of [S1] and clarifies some of the results in [B-J-S] and in [S1]. (shrink)

Pour Ivan Illich, penseur critique du xxe siècle animé par une foi profonde, le péché est un manquement à la dignité d’un autre qui m’interpelle et à ma propre vocation à répondre, telles qu’elles ont été révélées par l’Incarnation et l’Évangile. Dans cette perspective, Illich voit dans la criminalisation du péché, c’est-à-dire sa transformation en infraction à la loi de l’Église à travers l’imposition de la confession obligatoire au xiiie siècle, une perversion de ce qui a été ouvert (...) par l’Évangile. Cet article expose la conception d’Illich et explore sa force, non comme historiographie du passé, mais comme porteuse d’une singulière résonance avec le présent. For Ivan Illich, a twentieth-century critical thinker driven by deep faith, sin is a denial of the dignity of another who calls out to me, and a betrayal my own vocation to respond, which were revealed by the Incarnation and the Gospel. Illich thus holds that the criminalization of sin, that is to say, its transformation into a violation of Church law through the imposition of compulsory confession in the thirteenth century, is a perversion of what has been opened by the Gospel. This article explains Illich’s conception and explores its strength, not as historiography of the past, but as carrying a unique resonance with the present. (shrink)

Pāṇinīyavyākaraṇodāharaṇakośaḥ; La grammaire paninéenne par ses exemples; Paninian Grammar through Its Examples, vol. IV.1–2: Taddhitaprakaraṇam; Le livre des formes dérivés secondaires; The Book of Secondary Derivatives. By F. Grimal, V. VenkataraJa Sarma, and S. Lakshminara- Simham. Rashtriya Sanskrit Vidyapeetha Series, vols. 302, 303; Collection indologie vol. 93.4.1, 2. Tirupati: Rashtriya Sanskrit Vidyapeetha; Pondichéry: École Française d’extrême-Orient; Institute Française de Pondichéry, 2015. Pp. xvi + 1397. Rs. 570 per vol.

İran’ın kuzeybatısında İslam coğrafya âlimlerinin Cibâl olarak tavsif ettikleri bölgede Sâsânîler döneminde kurulan Kazvin, İslâm orduları tarafından bölgede ele geçirilen ilk İran şehirlerinden biri olmuştur. Kuruluşundan itibaren Deylem cihetine yönelik saldırılarda askerî karargâh amaçlı kullanılan kent, İslâm fetihleriyle de bu hüviyetini korumuştur. Halkın İslâm’ı benimsemesinin zamanı ve niteliği hususunda ihtilaflar olmakla birlikte Kazvin'de kısa süre içinde İslâmlaşma tamamlanmıştı. Garnizon kent olmasından kaynaklı iskân ettirilen Arap askerler, diğer beldelerden sınıra cihada gelen Müslümanlar, âlimler ve şehre ayrı imtiyazlarda bulunan halifeler sebebiyle şehir (...) kısa süre içinde fizikî ve kültürel olarak İslâm şehrine dönüşmüştür. Çalışmamızda örnekleriyle somutlaştıracağımız bu unsurlardan ilk olarak Kazvin fatihi Berâ b. Âzib tarafından şehre yerleştirilen Arap askerlerinden aralarında âlim ve ravilerin de bulunduğu kimselerin askerî faaliyetler dışında şehrin İslâm kültür ve medeniyetine katkılarından bahsedeceğiz. Keza İslâm büyükleri ve halifeler tarafından sınırda cihat etmenin faziletine dair sözleri ile teşvik edilen gönüllü askerleri ve gerek evlerinde gerekse camilerde ilim faaliyetlerini sürdüren âlimleri de bu minvalde zikredeceğiz. Son olarak bu askerler için kale, sûr ve şehrin sınıra yakın bölgelerinde inşa edilen mahalleler ile fiziki ortamı sağlayan, şehirde sürekli cihat ortamı olması hasebiyle halkı vergilerden muaf tutan ve vakıflarla malî destekte bulunan halifeleri ve sair idarî amillleri de kentin İslamlaşmasındaki diğer unsurlar arasında ele alacağız. (shrink)

Osmanlı Devleti, Avrupa’daki gelişmeleri takip edip değişen dünya düzenine ayak uydurma noktasında yetersizliğini XVII. yüzyılda hissetmeye başlamıştır. Osmanlı Devleti’nin ihtişamlı yıllarının akabinde devlet nizamındaki çözülmeler, halkın içinde bulunduğu durum ve sebepleri üzerine çeşitli çevrelerden çözüm reçeteleri sunulmuştur. Bunların bilinen ilki iki farklı ve ardıl padişaha sunulan Koçi Bey Risaleleridir. XVII. yüzyılda tarihi seyrin değişmekte olduğunu ön gören ve bu öngörü ile daha önce benzeri Osmanlı Devleti’nde görülmemiş olan ilmî-siyasî-askerî-sosyal içeriklere sahip bir risale/rapor hazırlayan Koçi Bey risalelerini IV. Murat ve kardeşi (...) I. İbrahim’e takdim etmiştir. Koçi Bey risalelerinin tarihi değeri ve önemi üzerine çok sayıda çalışma yapılmış olmakla birlikte biz bu makalemizde, Koçi Bey risalelerinin arasındaki farkları çok yönlü olarak ele almaya çalıştık. İki farklı karakterdeki padişaha sunulan risalelerin; üslup, muhteva ve amaç bakımlarından farklılıklarını ortaya koymayı amaçladık. Metin kritik yöntemi ile iki risaleyi karşılaştırdığımızda, birbirinden çok farklı iki ayrı risale tarzının ve muhtevasının varlığına şahit olduk. Koçi Bey zamanın ve muhatabının gerektirdiği şekilde; devletin ihtiyaçları, milletin selameti noktasında farklılıkları bariz bir şekilde görünen risaleleri üzerinden bir döneme bizleri şahit kılmıştır. Çalışmamız bu şahitliğin iki risalenin kıyaslanması yöntemi ile bariz hale gelmesini sağlamayı hedeflemektedir. (shrink)

The third volume of The History of European Philosophy in the Fifteenth Century deals with the question of "being." In the closing paragraph, Stefan Swiezawski remarks: "Studies on the transformation and distortion of St. Thomas's doctrine on being, especially in regard to its existential element, are fundamentally important for understanding the factual historical development of Thomism as well as for understanding modern Christian thought. They are also of utmost importance for understanding the mainspring and resultant trends which have shaped the (...) direction of philosophical reflection in Europe during the last several centuries". The fourth volume of his opus magnum under review here, touches upon the problematics of God. It is this volume which serves as the best example of all those deviations and distortions which come from a mistreatment of the philosophy of being. Moreover, fifteenth century philosophy, in the disguise of metaphysics, can be seen as "a century of theology which in a more differentiated form and restless way" professed and used "pluralism of the conception of theology as a science". (shrink)