Human trafficking is associated with a variety of adverse health and mental health consequences, which should be accurately addressed and documented in electronic health records.

Donald Davidson argues in "Thought and Talk" that all speakers must be interpreters of other speakers: linguistic competence requires the possession of intentional concepts and the ability to attribute intentional states to other people. Kristin Andrews (in Philosophical Psychology, 15) has argued that empirical evidence about autism undermines this theoretical claim, for some individuals with autism lack the requisite "theory of mind" skills to be able to interpret, yet are competent speakers. In this paper, Davidson is defended on the grounds (...) that the high-functioning autistic individuals in question have a more robust theory of mind than has been acknowledged, and that this is sufficient for them to be interpreters of other speakers. It is argued, further, that Davidson's theory would remain intact even if one or more autistic speakers lacking a theory of mind were to exist, as he makes conceptual claims about thought and language that are not vulnerable to empirical counterexamples. (shrink)

In this paper, I provide further support for my earlier claim that the existence of high-functioning autistic speakers does not undermine Davidson's theory of radical interpretation. Andrews and Radenovic, in criticizing my arguments for this position, have presented fresh evidence from the clinical literature on autism for the existence of an individual who speaks but does not interpret, and maintain that the existence of such an individual seriously challenges Davidson's theory. I counter this claim by showing that the evidence they (...) point to in fact better supports the conclusion that this autistic speaker, and others like him, are Davidsonian interpreters. (shrink)

An extension of Alasdair MacIntyre's concept of 'virtues of acknowledged dependence', to include relationships with the non-human world, offers an organising principle for environmental virtue ethics. It situates ecological virtue among more traditional virtues of inter-human relationships, and may thereby contribute to an ethical reconciliation of policies aimed at encouraging ecological virtue with those aimed at protecting the freedoms required for personal autonomy. Within this eudaimonist framework, ecological virtue may be understood and promoted as directly contributing to a good life.

William James’s account of emotions is frequently categorised as a feeling theory of emotions. Consideration of James’s views about sensations, however, reveals that this categorisation is untenable. Instead, many of James’s emotions are more appropriately categorised as instincts. The categorisation of emotions as instincts entails that emotions do have a function–contrary to a criticism often levied against James’s account.

Mainly in the 1960s, intellectual life in Poland formed a barrier of resistance against communism. Already before the political upheaval in the year 1989, the works of Western philosophers were read and received in select circles of Polish intellectuals. Neither was Hannah Arendt an unknown person. Despite problems with censorship, three of her books were published in 1988. After the collapse of the Eastern Bloc in 1989 Hannah Arendt's works ceased being something forbidden and mysterious. In this paper, Hannah Arendt's (...) literary reception in Poland before and after the collapse of the Eastern Bloc will be analyzed and evaluated. Afterwards the question will be discussed, how much influence Hannah Arendt's ideas had on the consolidation of democracy in Poland. (edited). (shrink)

This paper considers the ways that concepts such as social justice and law were used as semiotic objects-in-tension by a group of five US undergraduates considering law school to make sense of their ideas about entering the discourse communities and communities of practice associated with being a lawyer. This group was made up of undergraduate women who had completed a summer residency program sponsored by the Law School Admissions Council to increase enrollment of students from under-represented groups. Of the five (...) participants, two were US-born; the others immigrated to the US as teenagers; each was aware of her position as multiply marginalized, by gender as well as other factors, including refugee or immigrant status, religious affiliation, sexual identity, and/or association with “at risk” labeling. Data analyzed reflect a 3-year study of their changing perceptions of their relationships to law school discourse communities, using text, interviews, individual video narratives, and informal, face-to-face group meetings. A sociolinguistic approach to multimodal discourse analysis is used to examine the ways that the women, each in a unique way, articulated an increased investment in direct and embodied engagement, lived experience, and personal testimony—not as supplements to doing/being a lawyer, but as necessary and expected practices therein. Over time and through various modalities, they used their vantage point from outside the dominant discourse communities of law to stage social critique and to contest the binary logic and normative criteria that forge the boundaries of exclusion from and inclusion in these communities. Specifically, they resemiotized notions of being a lawyer from the margins in ways that demanded a more fluid and polysemous interpretation of what it means to do ethically rigorous social justice work—hence reworking the relationships between justice and the law and widening the semiotic potential of their own future work. Particularly significant are the ways that semiotic trajectories progressed from an emphasis on what Halliday identifies as textual functions of language to interpersonal and ideational functions. Such a trajectory away from entextualization suggests that voices and perspectives from the margins may be using those imaginary margins tactically as sites from which to contest the boundaries that define whose voices count within the legal system and to contest normative limits on semiotic potentialities for lawyers working toward more just social futures. (shrink)

The increasing unethical practices of graduates’ admissions have heightened concerns about the integrity of the academy. This article informs this important subject that affects the students, admission systems, and the entire scientific community, thus, representing an approach against scholarly black market activities including falsified documents and unethical practices by consultants and students’ recruitment agencies.

Hume talks of our ‘gilding and staining’ natural objects, and of the mind's propensity to ‘spread itself’ on the world. This has led commentators to use the metaphor of ‘projection’ in connection with his philosophy. This book spells out its meaning, the role it plays in Hume's work, and examines how, if at all, what sounds ‘projective’ in Hume can be reconciled with what sounds ‘realist’. In addition to offering some original readings of Hume's central ideas on God and the (...) Self among other things, this book offers a detailed examination of the notion of projection and the problems it faces. (shrink)

El propósito del presente ensayo es desarrollar una lectura existencial del poema “Del país de la pena” escrita por la poeta venezolana Hanni Ossott con el fin de pensar el término “expatriación” como concepto filosófico. Luego de una introducción histórica que busca situar el poema de Ossott al filo de una tradición poética que busca recuperar la sensación de extranjeridad frente a lo propiamente nacional, éste ensayo se propone trazar los horizontes metodológicos de la interpretación del poema a través (...) de una lectura del ensayo “Paysage avec dépaysement” [Paisaje en desorientación] escrito por el filósofo francés Jean-Luc Nancy. La lectura del ensayo de Nancy posibilitará la lectura existencial del poema de Ossott con la que el presente ensayo buscará demonstrar la riqueza filosófica de este poema y la manera en que tematiza la expatriación. A modo de conclusión, se sugerirá que la expatriación puede entenderse como una condena pero no necesariamente de modo negativo sino a través de una valencia positiva que éste término puede tener para la conceptualización contemporánea sobre América Latina. -/- The purpose of this paper is to develop an existential reading of the poem “Del país de la pena” written by the Venezuelan poet Hanni Ossott with the aim of thinking the term “expatriation” as a philosophical concept. Following a historical introduction that seeks to situate Ossott’s poem within a poetic tradition that tries to recuperate the feeling of strangeness in the face of the properly national, this essay attempts to trace the interpretative and methodological horizons of the poem through a reading of the essay “Paysage avec dépaysement” [Uncanny Landscapes] written by the French philosopher Jean- Luc Nancy. The reading of Nancy’s essay will facilitate the existential reading of Ossott’s poem with which the present essay will seek to demonstrate the philosophical richness of this poem and the way in which it thematizes expatriation. By way of conclusion, it will be suggested that expatriation can be understood as a sentence, but not necessarily in a negative manner; rather, it can be thought through a positive valence that can aid in the contemporary conceptualization about Latin America. (shrink)

...Drawing primarily on the work of Aristotle, Socrates, and Plato, ethicist Gregory Beabout contemplates the quest for courage, justice, temperance, wisdom, empathy, humility, and much more. Featuring additional chapters by Mike Hannis on medical ethics, workplace ethics, and environmental ethics..."--Dust jacket.

. Uwagi na temat teorii rewolucji Hanny Arendt Niniejszy artykuł zawiera krytyczny komentarz do teorii rewolucji Hannah Arendt. W pierwszej części artykułu zostaną omówione główne kategorie, za pomocą których filozofka definiuje istotę każdej rewolucji: polityka, wolność publiczna, demokracja bezpośrednia, działanie jako praxis, system rad, nowość, pluralizm. W drugiej części wskazane zostaną deficyty argumentacyjne, które można sprowadzić do dwóch punktów: ukrytej irracjonalności pojęcia tego, co polityczne oraz zbyt ostrego przeciwstawienia demokracji bezpośredniej i parlamentarnej.

Teksty są co najmniej w dwójnasób transcendentne. Z jednej strony poprzez język, tworzywo tekstu, który konstytuując się w diachronii i funkcjonując w synchronii, transcenduje – żeby użyć sformułowania Karla Jaspersa – przeszłą rzeczywistość w postaci powstałych wtedy znaków i ich znaczeń w nieznaną z tamtej perspektywy przyszłość, a więc i w naszą teraźniejszość. Z drugiej zaś istniejące już teksty wchodzą z sobą w interakcję, co powoduje, że tworzą się niejako hiperteksty w czasie i w przestrzeni. Jest jeszcze i trzeci wymiar (...) – to autor tekstu i czytelnik, którym tekst pozwala – jak mówi Gerhard Kurz – wyjść „poza siebie”, bo tylko wtedy odczuwamy potrzebę powrotu do „własnego ja”, odrzucając po drodze kolejną maskę. W artykule pokazano to na przykładzie tekstów Franza Kafki. Spośród wielu poruszonych tam wątków ograniczmy się tutaj jedynie do toposu syren, które zniewalały żeglarzy swym śpiewem. U Kafki syreny już definitywnie nie śpiewają, wobec czego Odyseusz niepotrzebnie kazał zatykać sobie uszy woskiem. Kafka stawia tylko kropkę nad i, bo już i we wcześniejszej literaturze niemieckiej ten śpiew cichł coraz bardziej. I tak w znanej pieśni Heinego Loreley poeta już nie jest pewny skuteczności śpiewu syren – on jedynie chce w to wierzyć: „Wierzę, że fale w końcu pochłoną i żeglarza i łódź”. Bo w czasach nihilizmu śpiew – i sztuka w ogóle – traci swą moc. W balladzie Rybak Goethego syrena wprawdzie jeszcze tryumfuje, ale to nie za sprawą śpiewu. Śpiew bowiem dominuje w drugiej zwrotce, natomiast rybak pogrąża się w odmętach morza dopiero w czwartej zwrotce, gdzie dominuje perswazja słowna. Ta inwersja – notabene brak jej w polskim tłumaczeniu Hanny Januszewskiej w Dziełach wybranych J. W. Goethego – nie mogła być u Goethego przypadkowa: symbolizuje ona typową dla lustrzanego odbicia odwróconą proporcję – rybak tak naprawdę ujrzał własne odbicie w wodzie, biorąc je za postać syreny. Śmierć w odmętach morza była ceną za brak samowiedzy. Nie darmo zatem napis na świątyni Apollina w Delfach głosił: „Γνῶθι σεαυτόν – Poznaj samego siebie”. (shrink)

Artykuł porusza problematykę buntu człowieka przeciwko ograniczeniom ludzkiej, ziemskiej kondycji i odnosi się do poświęconych temu zagadnieniu prac Hanny Arendt. Autor wychodzi od analizy przypadku niemal 200 tysięcy osób z całego świata, które w 2013 roku zgłosiły się do projektu „Mars One” i tym samym wyraziły chęć bezpowrotnego lotu na Marsa. Następnie omawia przemiany w sferze nauki, technologii i zbiorowych wyobrażeń, które mogły do tego doprowadzić, pisząc o narodzinach wizji Ziemi jako „więzienia” związanych z eksploracją naszej planety, a także o (...) ujednoliceniu obrazu wszechświata, które dokonało się za sprawą newtonowskiej fizyki. Dalej autor przedstawia koncepcję „kondycji ludzkiej” w rozumieniu Arendt i wskazuje na inne współczesne przykłady zmagania się człowieka ze stałymi ograniczeniami ludzkiej egzystencji, takimi jak nasza śmiertelność czy przymus pracy. Na koniec autor powraca do wyjściowego pytania o przyczyny tak powszechnej woli „ucieczki z Ziemi” i zastanawia się nad możliwymi konsekwencjami jej realizacji, przywołując tezę Arendt o obniżeniu rangi człowieka postępującym wraz z rozwojem nowożytnej nauki. (shrink)

The potential of a static electric charge located in a Schwarzschild gravitational field is given by Linet. The expressions for the field lines derived from this potential are calculated by numerical integration and drawn for different locations of the static charge in the gravitational field. The field lines calculated for a charge located very close to the central mass can be compared to those calculated by Hanni–Ruffini. Maxwell equations are used to analyze the dynamics of the falling electric field (...) in a gravitational field. (shrink)