Autorka niniejszego artykułu pokazuje, w jaki sposób środki językowe wpływają na funkcję argumentacyjną wypowiedzi. W tym celu odnosi się do teorii argumentacji, definiuje kategorie modelu argumentacji Toulmina, mającego zastosowanie przy opisie rozwinięcia tematycznego tekstów argumentacyjnych.

The author of foregoing article has a thesis that a conception of interculturality in the modern world determines new standards in politics, economy and especially in teaching foreign languages. The starting point of the discussion is the explanation of key words: culture, interculturality, intercultural teaching, intercultural competence. The author explains the specificity of intercultural teaching during the foreign language classes and regards the intercultural competence as an essential requirement for effective communication with representatives of other cultures. She considers referring to (...) our own model of interpretation to understand a statement as one of the most important reasons of misunderstanding in intercultural communication. To avoid this misunderstanding while working on vocabulary, one should underline the differences and similarities between cultures. (shrink)

Zainteresowanie poznawcze autorki prezentowanego artykułu koncentruje się na określeniu funkcji czasów w tekstach typu polityczny komentarz prasowy. Punktem wyjścia do rozważań staje się charakterystyka referencyjna poszczególnych czasów, pozwalająca ustalić przyporządkowanie czasowe komentowanych treści i wyjaśnić użycie czasów w danych kontekstach. Polityczne komentarze prasowe charakteryzuje regularność występowania czasów. Dominacja czasu teraźniejszego w połączeniu z licznymi sygnałami przeszłości i przyszłości wynika z realizacji schematu komentarza prasowego. W strukturze tekstu komentarza prasowego wyraźnie można oddzielić fragmenty, które spełniają funkcję tematyzującą, od tych, w których (...) następuje problematyzowanie zdarzeń. Temu podziałowi tekstu odpowiada rozmieszczenie czasów, które według Weinricha konstruują w tekście „świat opowiedziany” i „omówiony”. W tym sensie czasy stają się wykładnikami funkcji tekstu. (shrink)

Powyższy artykuł jest próbą odpowiedzenia na pytanie, na ile wiedza z zakresu lingwistyki tekstu może być użyteczna przy doborze tekstów na lekcję języka obcego. Autorka stawia tezę, że uświadomienie sobie konstytutywnych dla danego typu tekstu cech pozwala nauczycielowi optymalnie wykorzystać go na lekcji, a nie zredukować jego rolę do prezentacji materiału leksykalnego.