Diffusion theory explains in physical terms how materials move through a medium, e.g. water or a biological fluid. There are strong and widely acknowledged grounds for doubting the applicability of this theory in biology, although it continues to be accepted almost uncritically and taught as a basis of both biology and medicine. Our principal aim is to explore how this situation arose and has been allowed to continue seemingly unchallenged for more than 150 years. The main shortcomings of diffusion theory (...) will be briefly reviewed to show that the entrenchment of this theory in the corpus of biological knowledge needs to be explained, especially as there are equally valid historical grounds for presuming that bulk fluid movement powered by the energy of cell metabolism plays a prominent note in the transport of molecules in the living body. First, the theory's evolution, notably from its origins in connection with the mechanistic materialist philosophy of mid nineteenth century physiology, is discussed. Following this, the entrenchment of the theory in twentieth century biology is analyzed in relation to three situations: the mechanism of oxygen transport between air and mammalian tissues; the structure and function of cell membranes; and the nature of the intermediary metabolism, with its implicit presumptions about the intracellular organization and the movement of molecules within it. In our final section, we consider several historically based alternatives to diffusion theory, all of which have their precursors in nineteenth and twentieth century philosophy of science. (shrink)

Монография представляет собой исследование философских взглядов одного из представителей второй половины XIX века, мыслителя, публициста, литературного критика, переводчика, издателя, Н. Н. Страхова.

In his later work, Metafizicheskie predpolozheniia poznaniia. Opyt preodoleniia Kanta i kantianstva [Metaphysical Presuppositions of Knowledge. An Attempt to Overcome Kant and Kantianism], Evgeny N. Trubetskoy tried to overcome the Kantian tradition in philosophy in order to advance his conception of all-unity and the philosophy of absolute and unconditional consciousness. Despite insisting on the distinction between the “historical Kant” and Neo-Kantianism, in reality Trubetskoy was strongly dependent on the Neo-Kantian interpretation of Kant’s philosophy, which meant that his fight against Kantian (...) philosophy was really fought against a conception of Kant he unconsciously adopted from the Neo-Kantians. Evidence of this can be seen in his interpretation of the theory of knowledge and its tasks, his thesis concerning the antimetaphysical direction of Kantian philosophy, and his insistence on the presence of the transcendental method in Kant’s philosophy. (shrink)

Kavramlar doğru anlamlandırılmadığı takdirde meselelerin anlaşılması noktasında yanlış sonuçlara varmanın kaçınılmaz olduğu bir hakikattir. Fıtrat kavramı bu manada insanın neliği bağlamında başat kavram olarak her daim farklı değerlendirmelere konu olmuştur. İnsanın, gerek kendisini var eden Allah ile olan ilişkisi gerekse hemcinsleriyle ve içerisinde yaşadığı âlemle ilişkisi çerçevesinde bu kavramın anlam alanının tespiti yine ait olduğu dünya üzerinden yapıldığı zaman konu hakkında doğru sonuçların elde edilmesine imkân tanıyacaktır. Kur’ân ve hadislerde yerini bulan fıtrat kavramının anlam alanına yönelik çalışmaların bu alanlarda derinlemesine (...) tahlili noktasında söz konusu metinleri, kendi iç bütünlükleri ve birbirleriyle olan ilişkileri bağlamında meseleyi ele alması, en sağlıklı yol olacaktır. Bu çalışmada kavramın önce sözlük anlamı, türevleri üzerinden ele alınmış daha sonra Kur’ân ve hadislerde geçtiği durumları, belirtilen usûl üzerinden değerlendirmeye tâbi tutulmuştur. Sonuç olarak luğavî anlamı da dikkate alınarak fıtrat kavramı ile Kur’ân’da insanın Allah’la ilişkisine, hadislerde ise insanın doğasındaki sâfiyete ve insanlarla olan ilişkisinde dikkat gerektiren yönüne vurgu yapıldığı ortaya konulmaya çalışılmıştır. (shrink)

Literature provides us with otherwise unavailable insights into the ways emotions are produced, experienced, and enacted in human social life. It is particularly valuable because it deepens our comprehension of the mutual relations between emotional response and ethical judgment. These are the central claims of Patrick Colm Hogan's study that carefully examines a range of highly esteemed literary works in the context of current nurobiological, psychological, sociological, and other empirical research. In this work, he explains the value of literary study (...) for a cognitive science of emotion and outlines the emotional organization of the human mind. He explores the emotions of romantic love, grief, mirth, guilt, shame, jealousy, attachment, compassion, and pity - in each case drawing on one work by Shakespeare and one or more works by writers from different historical periods or different cultural backgrounds, such as the eleventh-century Chinese poet Li Ch'ing-Chao and the contemporary Nigerian playwright Wole Soyinka. (shrink)

I will argue that, due to the level of attention given to comparing and contrasting Socratic Intellectualism with the Republic, the question of the possibility of akrasia in Plato’s thought has not yet been adequately formulated. I will instead be focusing on Plato’s Symposium, situating Alcibiades at its epicentre and suggesting that his case should be read as highlighting some of Plato’s concerns with Socratic Intellectualism. These concerns arise from the following position of Socratic Intellectualism: knowing the greater good will (...) necessarily entail doing good, and will thereby remove the motivational content of prior knowledge of what is good. Through Alcibiades, Plato explores the possibility of a negative reaction to knowledge of the greater good. Importantly, rather than simply arising as a result of being overcome by the passions, Alcibiades’ negative reaction assumes that rational freedom is required to reject the greater good in favour of the lesser. (shrink)

Öz Çalışmanın konusu irfanî geleneğin on beşinci yüzyıldaki önemli temsilcilerinden ve aynı zamanda İbnü’l-Arabî’nin takipçilerinden biri olan İbn Türke’nin varlık mertebelerine dair görüşleridir. Konu, İbn Türke’nin varlık ve varlığın mertebeleri ile ilgili düşüncelerinden hareketle hazırlanmıştır. Birincil kaynakların esas alındığı bu çalışmada, İbn Türke ve Ekberî geleneğin önemli temsilcilerinin eserlerine müracaat edilmiştir. Çalışmanın amacı, felsefe ve kelâmın yanı sıra tasavvuf felsefesinin en önemli konularından biri olan varlık düşüncesi ve varlık mertebelerini İbn Türke’nin görüşleri çerçevesinde ele alarak âlemdeki varoluşun hakikatinin ne olduğu, (...) insanoğlunun özünün nereden geldiği gibi temel sorulara cevap olabilecek özgün bir çalışma ortaya koymaktır. Bu çalışmayla; varlığın bir ve tek hakikat olduğu, Hak’tan feyz ederek görünür âlemde ortaya çıkan her şeyin O’nun isim ve sıfatlarının tecellisi olduğu, her ne kadar Hak’tan ayrıymış gibi görünse de aslında Hakk’a doğru sonsuz bir dönüş içerisinde olduğu, dolayısıyla tek varlıktan kaynaklı çok sayıda varlığın esasen yokluğa mahkûm olduğu ve asıl varlığın Allah olduğu sonucuna varılmıştır. (shrink)

According to familiar accounts, Rousseau held that humans are actuated by two distinct kinds of self love: amour de soi, a benign concern for one's self-preservation and well-being; and amour-propre, a malign concern to stand above other people, delighting in their despite. I argue that although amour-propre can (and often does) assume this malign form, this is not intrinsic to its character. The first and best rank among men that amour-propre directs us to claim for ourselves is that of occupying (...) 'man's estate'. This does not require, indeed it precludes, subjection of others. Amour-propre does not need suppression or circumscription if we are to live good lives; it rather requires direction to its proper end, not a delusive one. (shrink)

Pandemi süreciyle birlikte hızlı ve ani şekilde uygulanmaya başlayan uzaktan eğitime dair değerlendirmenin yapılabilmesinde eğitim sisteminin sac ayaklarından biri olan öğreticinin rolü ve tutumu ehemmiyet arz etmektedir. Bu amaçla çalışmada yüksek din öğretiminde uzaktan eğitimin etkileri, öğretim elemanlarının perspektifinden mercek altına alınmıştır. İlâhiyat/İslami ilimler fakültesinde görev yapan 134 öğretim elemanı araştırmaya katılmıştır. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden betimsel nitelikli tarama modeli kullanılmıştır. Çalışmanın verileri demografik bilgiler yanında 5’li Likert tarzında 40 maddeden oluşan anket formu ile toplanmıştır. SPSS 26 programıyla analizler betimsel (...) istatistik yöntemlerinden frekans, yüzde ve ortalama hesaplamaları ile yapılmıştır. Teknoloji kullanımı ve uzaktan eğitim destek biriminin rolü, derslere hazırlık ve motivasyon, öğretim süreci ve yönteme dair genel değerlendirme boyutlarındaki bulgular tablolarla sunulmuş ve yorumlanmıştır. Sonuçta ilk etaptaki kaygı ve endişenin öğretim elemanlarında azaldığı, kendilerini uzaktan eğitim yöntemine yeterince adapte edebildikleri ancak derslerden alınan verim, öğrencilerin derse katılım oranları ve kullanılan ölçme-değerlendirme yöntemlerinden memnun olmadıkları ortaya çıkmıştır. Özellikle uygulamalı derslerin kazanımlarına ulaşmasında oldukça yetersiz bulunan uzaktan eğitimin ilâhiyat/İslami ilimler fakülte programına entegrasyonu tam olarak sağlanamamıştır. Geleneksel eğitimi destekleyici pozisyonda değerlendirilen uzaktan eğitime yönelik negatif sayılabilecek olumsuz tutumun ise yapılacak iyileştirme çalışmaları ile değişebileceği söylenebilir. (shrink)

Монография представляет собой исследование философских взглядов одного из представителей второй половины XIX века, мыслителя, публициста, литературного критика, переводчика, издателя, Н. Н. Страхова.

The Oxford University Studies in the Enlightenment series, previously known as SVEC (Studies on Voltaire and the Eighteenth Century), has published over 500 peer-reviewed scholarly volumes since 1955 as part of the Voltaire Foundation at the University of Oxford. International in focus, Oxford University Studies in the Enlightenment volumes cover wide-ranging aspects of the eighteenth century and the Enlightenment, from gender studies to political theory, and from economics to visual arts and music, and are published in English or French.

Skeptical theists are seeking for some reasonable solutions to the evidential problem of evil. One of the most fundamental responses of skeptical theism is that the concept of “gratuitous evil”, which cannot be a proof of the absence of God. Therefore, it is not the existence of God that skeptical theism suspects. Instead, skeptical theism contemplates whether the evil in the world really has a “gratuitous” basis. This paper focuses on Peter van Inwagen's “no-minimum claim”. No-minimum claim” stands in opposition (...) to the views that assume that God minimizes the evils that exist in the world in order to achieve justice. “No-minimum claim” acknowledges that these evils still have enormous amounts to people. Thus “no-minimum claim” suggests that the evils experienced in the world are incompatible with the “best of all possible worlds” views or the other explanations of classical theodicy. According to the “no minimum claim”, the reason why the amount of evil in the world still seems so high may be God’s deliberate calculations in effecting the distribution of these evils. In order to reach these calculations, it is not necessary for the amount of evil that God allowed to reflect on the world to be perfectly manifested at the minimum level. The purpose of this paper is to consider the skeptical theism approach within the framework of Peter van Inwagen's “no-minimum claim” and to limit his arguments to an alternative approach to skeptic theism. Our claim is that such view coincides with skeptical theism, but the “no- minimum claim” still has some ambiguities at the point of the limits of evil. From this, we can conclude that the “no minimum claim” has received many objections in the skeptical theism literature and these objections are justified at certain points. (shrink)

In his book on Karl Barth Professor T. F. Torrance spoke at one point of ‘the great watershed of modern theology’. ‘There are,’ he wrote, 1 ‘two basic issues here. On the one hand, it is the very substance of the Christian faith that is at stake, and on the other hand, it is the fundamental nature of scientific method, in its critical and methodological renunciation of prior understanding, that is at stake. This is the great watershed of modern theology: (...) either we take the one way or the other – there is no third alter native… one must go either in the direction taken by Barth or in the direction taken by Bultmann.’. (shrink)