The paper aims at defending agent-regret as a morally significant emo­tion. To this end, it reconstructs the debate about agent-regret in the context of the problem of moral luck, focusing on the solution put forward by R. Jay Wallace in his 2013 book The View From Here. A critique is proposed of Wallace’s account of the rationality of agent-regret as grounded in the objective value of what the agent lost. The paper argues that it should instead be explained in terms (...) of the transformation of the agent and of the relationship of the agent to her own life and identity. Finally, some thoughts are offered on the ways in which agent-regret, thus construed, matters for morality. (shrink)

Tezy B. Williamsa z artykułu Wewnętrzne i zewnętrzne racje do działania bywają odrzucane jako zbyt trywialne, aby mieć jakąś doniosłość; czasem są odrzucane jako zbyt niebezpieczne, aby być prawdziwymi. Prawda, jak zwykle, leży gdzieś pośrodku. Williams ma coś ważnego do powiedzenia nam, lecz nie jest to coś, co mogłoby przewrócić nasz świat do góry nogami. Przeciwnie, może dostarczyć mu bardziej stabilnego fundamentu.

O ile nie uznajemy moralności za zupełnie irracjonalną, każda jej teoria musi z konieczności zakładać jakąś teorię namysłu praktycznego. Tymczasem próbując opracować tę ostatnią napotykamy poważne problemy; wydaje się, że oceny wyników deliberacji nie możemy dokonywać wyłącznie na podstawie kryteriów stosowanych przy ocenie wyników myślenia teoretycznego, takich jak stopień pewności przyjmowanych przesłanek czy formalna poprawność wnioskowania. Jeśli namysł praktyczny istotnie przebiega zawsze na pozaracjonalnym podłożu żywionych przez jednostkę intuicji i pragnień, to wydaje się, że nie ma nadziei na stworzenie uniwersalnej (...) teorii etycznej. W artykule próbuję z jednej strony wykazać, że namysł praktyczny jest w rzeczy samej tylko częściowo racjonalny, a z drugiej zaproponować wyjście z wynikającego stąd teoretycznego impasu; w moim ujęciu umożliwia je pewna interpretacja Arystotelesowskiej teorii cnoty. (shrink)

In the 2013 book Partiality Simon Keller surveys and critiques three most popular theories of morally justified diversions from impartiality: the projects view, the relationships view, and the individuals view. Rejecting the first view, Keller appeals to some of the intuitions which are to be found in the second view to offer his own version of the third. On his proposal, justified partiality is a response to the unique worth of a particular person, the response being determined by the special (...) relationship between the agent and that person. This solution, however, is questionable. The paper attempts to defend the projects view, which Keller rejected, in the version proposed by B. Williams. (shrink)