Abstract
Bu çalışmada David Hume’un, insanların beğenileri arasında var olduğu açık bir şekilde
görülen farklılıklara rağmen, beğeninin bir standardının bulunduğuna yönelik iddiası
incelenecektir. Hume beğeni standardını, ilk kez, 1757 tarihinde yayımlanan Of the Standart of
Taste başlıklı makalesinde ele alır. Hume’un söylediklerini tartışmalı hale getiren iki unsur vardır:
Birincisi Hume gibi, deneyimden bilgi edinmenin en önemli olanaklarından biri olan
tümevarımsal akıl yürütmenin temellerini sarsan bir eleştiri ortaya koyan deneyci bir filozofun,
bir beğeni standardının var olduğunu iddia etmesidir, ikincisiyse, onun bu iddiasını ortaya
koyarken başvurduğu yolların tümevarımsal bir akıl yürütme içeriyor gibi görünmesidir. Bu
nedenlerle, Hume’un beğeni standardıyla ilgili argümanlarını detaylı bir şekilde incelenmesi
amaçlanmıştır. Ancak böylesi bir inceleme kapsamlı bir çalışmayı gerektirdiği için, bu inceleme
iki aşama üzerinden gerçekleştirilmiştir. İncelemenin birinci aşaması, şu an karşınızda bulunan
bu makale olup, burada Hume’un insanlar arasında beğeni farklılıkları olduğunu açıkça
görmesine rağmen, nasıl olup da bir beğeni standardı olduğunu iddia ettiğini ele alınıyor.
Hume’un bu beğeni standardının kaynağını nerede gördüğü; beğeni farklılıklarıyla bu standardı
nasıl bağdaştırdığı; Hume’un beğeni standardının ortaya çıkmasını sağlayacaklarını iddia ettiği
ideal eleştirmenlerin taşıması gerektiğini söylediği niteliklerin neler olduğu ve bunların
Hume’un genel felsefi eğilimleriyle ilişkilerinin neler olduğu gibi konular bu makalede ele
alınmamış olup, ayrı bir makale olarak sunulacaktır.