Abstract

Na osobę i dokonania Ramakriszny można spojrzeć z różnych punktów widzenia (…). Indyjski mędrzec jest zarówno autorytetem religijnym, które określa co dobre, a co złe, i wskazuje swoim uczniom drogę do wyzwolenia, jak i filozofem, szukającym prawdziwej natury świata i zgłębiającym tajniki procesu poznania. Jest wiernym wyznawcą, składającym swe życie w ofierze Bóstwu, i zarazem dociekliwym naukowcem, badającym świat zewnętrzny oraz własne wnętrze. W myśli indyjskiej rozwiązania ontologiczne są nierozerwalnie związana z aksjologią i nakazami praktycznymi. Trudno powiedzieć, co jest filozofią, a co religią w sytuacji, gdy mieszają się one ze sobą, stanowiąc jedność nierozdzielną nawet na poziomie semantycznym – bowiem nie sposób wskazać w indyjskiej kulturze dokładnych odpowiedników naszych europejskich pojęć „filozofia” i „religia”