Abstract

In 1846 schreef Søren Kierkegaard een opstel met als titel 'Een literaire recensie', waarin hij de geest van zijn eigen tijd onder de loep nam. Zijn conclusie: de tijd waarin hij leefde was een passieloze tijd, een tijd die bleef steken in kille reflectie en abstractie. Filosoof Walter Methlagl houdt Kierkegaards opstel tegen het licht van onze tijd en ontdekt dat het nu meer dan ooit van toepassing is. In onze moderne samenleving draaien wij nog altijd rond in ‘duivelskringen van abstractie’: we laten ons leiden door de macht van geld en de wetten van economische groei, door cijfers en statistieken, door de vervlakking van de media, door abstracte waarden. Kierkegaards oproep tot hartstocht die de moderne individu hiervan kan bevrijden, heeft daardoor nog niets aan belang ingeboet.