Abstract
Celem artykułu jest częściowe uzasadnienie negacji tezy, którą nazywam tezą o genezie realizmu strukturalnego. Dotyczy ona postulowanych w obrębie pewnej metafilozoficznej narracji związków między współczesnymi stanowiskami zwanymi epistemicznym realizmem strukturalnym i ontycznym realizmem strukturalnym a poglądami filozofów z początku XX wieku. W artykule rekonstruuję wymienione dwa stanowiska, postulowane związki, jakie mają one mieć z dwoma filozofami, Henri Poincarém oraz Ernstem Cassirerem, a następnie przedstawiam, dlaczego te postulowane związki są nietrafnie rozpoznane. Niesie to za sobą wnioski dotyczące swoistości wymienionych stanowisk oraz pojęć obiektywności i rzeczywistości w ich kontekście.