Abstract

Modern sosyal bilimlerde merkezi konumdaki özerk özne nosyonu Yapısalcılık tarafından, özne yerine yapıyı koymak suretiyle ciddi bir sarsıntıya uğratılmıştır. Yapısalcılık modern düşüncenin özelliklerinden olan evrimci tarih eleştirisine de çok ciddi katkılar sunmuştur. Yapısalcılığın özne eleştirisi radikalleştirilmek suretiyle post-yapısalcılığa taşınmıştır. Post-yapısalcılık bilimsel teorileştirme suretiyle anlamın çoğulluğunun ve yaşamın çeşitliliğinin bastırıldığını iddia eder. Post-yapısalcılık anlamların oyununa ve çoğulluğa vurgu yapmak suretiyle kültürel sistemlerin anlamı sorununun çözümüne katkıyı hedefler. Foucoult söylem ve iktidar arasındaki ilişkiyi ortaya koyarak modernitenin bireyleri nasıl bir tahakküm nesnesine dönüştürdüğünü açığa çıkarır.