Abstract

W artykule przedstawiono etyczny aspekt idei wolności, jednej z głównych koncepcji filozofii Józefa Tischnera. Krakowski filozof w swej twórczości pierwotnie ukazywał wolność w horyzoncie etyki ufundowanej na doświadczeniu apelu wartości przedmiotowych i ich hierarchii – zaczerpniętej od Maksa Schelera. Następnie, pod wpływem twórczości Emmanuela Lévinasa, wzbogacił swa koncepcje wolności o doświadczenie „mowy” twarzy inne- go. Tym samym w jego filozofii zarysowało się napięcie miedzy dwoma paradygmatami myślowymi: fenomenologia wartości i filozofia dialogu. Ostatecznie można pogodzisz powyższe paradygmaty. Takowa synteza ukazuje specyfikę i nowatorstwo idei wolności tworzonej przez Józefa Tischnera.