Abstract

‘Het andere waar ik me aan vastklamp, is dat ik nooit moet vergeten dat wat wij kunstenaars doen, veel betekent voor sommige mensen, en dat ik dat serieus moet nemen. Dit is ook een deel van de verantwoordelijkheid, een deel van het werk. [...] Ik moet niet vergeten mezelf voor te houden dat de mogelijkheid bestaat dat de buschauffeur geen zin had gehad om naar zijn werk te gaan als hij de avond ervoor niet die mooie film had gezien, dat de ingenieur lak had gehad aan de veiligheidsvoorschriften als ze niet tijdens het werk haar muziek had gehad, dat de premiers het hadden opgegeven om deze aardbol te redden als niet op het juiste moment de juiste boeken op hun bureau waren beland. Ik moet niet vergeten dat altijd de mogelijkheid bestaat dat er ergens in de wereld iemand rondloopt die dertien, veertien jaar is, die nog niet geboren is, maar die voor de kerst de nieuwe roman van Johan Harstad vraagt.’