Abstract

‘Men kan, en dat doe ik zeker, persoonlijk van mening verschillen inzake veel van de sociaal-politieke keuzes die Dostojevski tijdens zijn leven maakte, met name in het latere deel van zijn carrière. Als journalist ontwikkelde hij zijn eigen idealistisch geformuleerde versie, opgetuigd met christelijke verwijzingen, van wat in feite Russisch imperialisme was. Maar niettemin staat vast dat zijn romans enorm hebben bijgedragen aan het levend houden van de ‘idealen van de mens’, in elk geval in de vormen die eigen zijn aan de westerse cultuur, op een manier die slechts weinig andere schrijvers van zijn en onze tijd kunnen evenaren.’