Abstract

In een nihilistisch tijdperk zocht Mahler naar antwoorden op de ultieme vragen: hoe is het bestaan van een goede God te rijmen met het leed van de mens, waarom leven we en wat is de zin van het leven? Zijn composities – de muzikale verwoording van zijn vragen en twijfels – spreken de ontheemde moderne mens aan, die zich bevindt in een zinsvacuüm. Tegelijkertijd getuigen ze ook van geloof en hoop. Mahler zelf, zo maakt zijn biografie duidelijk, geloofde dat het leven zijn zin ontleent aan de zekerheid van leven na de dood. De oprechte doorleefdheid van Mahlers muziek maakt haar waar en universeel.