Abstract

Na pytanie o rozumienie pojecia przyrody udzielano w historii filozofii różnych odpowiedzi. W książce Mutschlera możemy znaleźć obszerny przegląd współczesnego rozumienia tego pojecia. Zasadniczy przełom w poglądach na przyrodę dokonał się na początku XVII wieku, kiedy to przy jej badaniu zaczęto się odwoływać do powtarzalnych eksperymentów, do metod ilościowych oraz do matematyki. Przykładem takiego postępowania jest metoda zaproponowana przez Galileusza, dla którego „księga przyrody" jest napisana w języku matematyki. Przed Galileuszem nikt nie wpadł na pomysł, zęby przyrody traktować jako księgę napisaną w języku matematyki. Zwrotu „księga przyrody" lub „księga natury" używano już w średniowieczu i przeciwstawiano „księdze objawienia". Tego rodzaju przeciwstawienie odpowiadało równocześnie podziałowi na to, co „naturalne" i na to, co „ponadnaturalne".