Abstract

Wij zijn de erfgenamen van de verlichting, maar toch kunnen we vandaag niet langer verlicht zijn zoals de achttiende-eeuwers dat waren. Daarvoor hebben vooral geschiedenis, maar ook de actuele processen van multiculturalisme en mondialisering de idealen van de verlichting te zeer ‘onttoverd’. Maar misschien zitten er nog mogelijkheden in een reflexieve verlichting: een verlichting die zich bewust is van haar eigen grenzen, en precies daarom ook accepteert te kunnen verschijnen in een veelheid van nieuwe gestalten. Tot die slotsom kan men althans komen bij een terugblik op twee eeuwen verlichting