Abstract

‘Kijk. Mijn kasteel heeft het overleefd!’ roept mijn zoon enthousiast. We zijn hier gisteren ook aan het strand geweest en er is inderdaad nog iets te herkennen van het bouwwerk dat hij hier toen gemaakt heeft. Het hoge water heeft nog niet alle sporen uitgeveegd, maar om nu te zeggen dat de vage contouren in het zand de uitroep rechtvaardigen dat ‘het kasteel’ het ‘overleefd’ heeft… Dat rekt óf het begrip kasteel óf het begrip overleven toch een heel eind verder op dan we normaal gesproken acceptabel zullen vinden. Maar op vakantie zijn we niet zo streng en al zeker niet over de woorden van een kind. Ik begrijp heel goed wat hij bedoelt en ik zie het zelf ook. Inderdaad, hier waren we gisteren en het kasteel van mijn zoon heeft de nacht overleefd