Abstract

Boomkes reageert op de essays van George Steiner en Roger Scruton uit Nexus, 27, en waarschuwt cultuurpessimisten voor een vorm van superkitsch, 'verricht vanuit de comfortabele leunstoel van de geleerde, die alles en iedereen verwijt zich verre te houden van de simpele waarheid, zich te distantiëren van de ware loop der dingen, zonder te beseffen hoezeer de eigen leunstoel zelf het summum van distantie is'. Hij onderscheidt deze superkitsch van het kritische denken.