Abstract

Bu makalenin temel konusu, “merhamet” kavramını Nietzsche’nin metinleriyle birlikte incelemektir. “Merhamet” kavramı Nietzsche’nin değer yargılarını yeniden değerlendirme projesinde önemli bir yere sahiptir. “Merhamet”, Hıristiyan ahlakında “iyi” olarak değerlendirilir ancak Nietzsche’ye göre o, köle ahlakına ait bir kavramdır. Nietzsche, Hıristiyanlığın merhamet anlayışını eleştirirken kendi merhamet anlayışını da oluşturur. O, geleneksel merhamet anlayışının yalnızca yaşam karşısında test edilerek aşılabileceğini düşünür. “Merhamet”, güç istencini azaltır ve yaşamı zayıflatır. Bu nedenle Nietzsche, onu mahkûm eder ve ardından kendi merhamet anlayışını “bencillik”, “sevgi”, “dostluk” ve “sertlik” gibi kavramlarla ilişkilendirir.