In the article, I present the main assumptions of the natural-order theodicy and the free-will theodicy defended by William Hasker. Next, I pose the question of whether Hasker’s theodicies are compatible with the Christian doctrine of continuous creation accepted by Hasker himself. I consider several different ways of how the doctrine of continuous creation can be understood and the difficulties associated with them. Finally, I propose a modified conception of continuous creation and I claim that it is consistent with the (...) main assumptions of William Hasker’s theodicies. (shrink)

Opatrzność Boża a przypadek w świecie: odpowiedzi W artykule przedstawiam odpowiedzi do zarzutów, zawartych w innych artykułach tego numeru, wobec proponowanej przeze mnie w artykule otwierającym oraz monografii z roku 2014 koncepcji opatrzności i przypadku. Argumentuję, że istnienie różnie rozumianych zdarzeń przypadkowych nie implikuje tezy, że Bóg Stwórca świata nie interesuje się losem indywidualnych bytów stworzonych, w tym istot ludzkich. Staram się w swoich odpowiedziach pokazać, że powodem, dla którego Bóg może dopuszczać występowanie zdarzeń przypadkowych jest Boża wola stworzenia świata (...) względnie autonomicznego, który ma zdolność samodzielnego rozwoju. W świecie takim może występować zło bezcelowe, za które Bóg nie ponosi bezpośredniej odpowiedzialności. (shrink)

Open theism denies that God has definite exhaustive foreknowledge, and affirms that God takes certain risks when creating the universe. Critics of open theism often complain that the risks are too high. Perhaps there is something morally wrong with God taking a risk in creating a universe with an open future. Open theists have tried to respond by clarifying how much risk is involved in God creating an open universe, though we argue that it remains unclear how much risk is (...) actually involved. We claim that open theists need to start developing theories about how God manages risks in order to bring about His purposes for the universe. In this article, we will take a philosophical and biological perspective on risk management that adds plausibility to open theism. We will consider how God can use different risk‐management, surveillance, and redundancy systems in the natural world in order to accomplish His goals. (shrink)

Determinism, causality, chance, free will and divine providence form a class of interlaced problems lying in three domains: philosophy, theology, and physics. Recent article by Dariusz Łukasiewicz in Roczniki Filozoficzne (no. 3, 2020) is a great example. Classical physics, that of Newton and Laplace, may lead to deism: God created the world, but then it goes like a mechanical clock. Quantum mechanics brought some “hope” for a rather naïve theology: God acts in gaps between quanta of indetermination. Obviously, any strict (...) determinism jeopardizes the existence of free will. Yes, but only if human mind follows the laws of physics and only if nothing exists outside the physical limits of space and time. We argue that human action lies in-between two worlds: “earth” and “heavens” using the language of Genesis. In that immaterial world, outside time and space constraints, there is no place for the chain of deterministic events. We discuss, in turn, that the principle of causality, a superior law even in physics, reigns also in the non-material world. Though, determinism in the material universe and causality in both worlds seem to be sufficient conditions, to eliminate “chaotic”, or probabilistic causes from human (and divine) action. (shrink)

Teizm probabilistyczny Dariusza Łukasiewicza to teizm, który nobilituje pojęcie przypadku i wyjaśnia rolę, jaką ono odgrywa w kontekście opatrzności Bożej. Epistemolog może jednak zainteresować się kwestią o wiele bardziej podstawową i zapytać, czy nasze przekonania dotyczące przypadku można określić mianem wiedzy? Artykuł podzielony jest na trzy części. W pierwszej omawiam wybrane sposoby uzasadniania wiedzy o przypadku: uzasadnienie zdroworozsądkowe, pragmatyczne, empiryczne i aprioryczne, i konkluduję, że posiadamy wiedzę tychiczną w odniesieniu do przypadku nieintencjonalnego, epistemicznego, probabilistycznego i kauzalnego. W części drugiej podejmuję (...) problem sceptycyzmu w kwestii przypadku i sugeruję, że znaczącą rolę w dyskusji ze sceptycyzmem tychicznym odgrywają standardy racjonalności. W części trzeciej odnoszę się do dyskutowanego przez Łukasiewicza pojęcia przypadku kompozytywnego i twierdzę, że: nie dysponujemy wiedzą na temat tak rozumianego przypadku; oraz, że nie należy tego faktu traktować jako racji na rzecz sceptycyzmu tychicznego. (shrink)

Przypadek czy sprawczość? Odpowiedź na „Divine Providence and Chance in the World” Dariusz Łukasiewicz wyróżnia sześć pojęć przypadku, spośród których jedne są spójne z ludzką wolnością rozumianą po libertariańsku, a inne nie. W tym eseju argumentuję na dwa sposoby, że teiści powinni odrzucić przypadek ontologiczny i odwołać się zamiast tego do nieredukowalnej sprawczości w odniesieniu do zdarzeń, które nie są opatrznościowo wyznaczone przez Boga. Moje argumenty zależą od jednoznacznego rozumienia twierdzeń, że Bóg jest kochającym sprawcą oraz że istoty ludzkie, w (...) swoim najlepszym zachowaniu, są kochającymi sprawcami. Łukasiewicz zakłada milcząco, że takie twierdzenia cechuje niewłaściwy antropomorfizm. Opowiadam się za antropocentryzmem i będę bronić jednoznaczności. (shrink)