Essentie en accident zijn begrippen waarmee filosofen van oude tijden af tot op de dag van vandaag zich bezig hebben gehouden. Essentie kan omschreven worden als datgene waarom een ding is wat het is. Het is een equivalent van wat Aristoteles noemt to ti einai. De essentie is dus de radicale grond van de vele eigenschappen van een ding waarnaar de eigenschappen noodzakelijk verwijzen. Essentie wordt dan ook wel gezien als de abstracte pendant van een concrete entiteit. De laatste betekent (...) wat iets actueel is of kan zijn , terwijl de eerste verwijst naar de grond waarom iets precies is wat het is. De vraag naar de essentie is dus de vraag naar het wat van een ding: wat is een boom?, wat is een mens? enz. (shrink)

MEANING POSTULATES REINSTATED If I am right in agreeing with Cresswell that the "logicarrlexicaT distinction is one of degree rather than one of kind, that in turn impugns the distinction between the official truth-rules that define logical ...

After sketching some aspects of truthmaker doctrines and "truthmaker projects", and canvassing some prima facie objections to the latter, I turn to an issue which might seem to involve confusion about the nature of character of truthmakers if such there be, viz for statements of identity and (specially) distinctness. The real issue here is versions of the Identity of Indiscernibles. I discuss ways of discriminating versions, which are almost certainly true but trivial, which almost certainly substantive but false, and explore (...) an interesting intermediate possibility which might if developed yield a plausibly true yet not-entirely-trivial version of the doctrine: it is equivalent to what I call "the Denial of Bare Distinctness". (shrink)