This paper is written in response to controversial judicial decisions following separation surgery on conjoined twins “Jodie” and “Mary”. The courts, it is argued, seem to have conceptualised the twins as “entangled singletons” requiring medical intervention to render them physically separate and thus “as they were meant to be”, notwithstanding the death of the weaker twin, “Mary”. In contrast, we argue that certain notions, philosophical and biological, of what human beings are intended to be, are problematic. We consider three compelling (...) conceptualisations of conjoined twins and advocate a model that conceives them as two psychologically separate individuals who happen to share a body, the sharing of a body being integral to the individuality of each twin. While we reject an “essentialist” view of the conjoined state, a view which might render separation surgery unthinkable in all cases, we nevertheless argue against an “adversarial” interpretation of conjoined twins’ respective best interests. We maintain that the physical entanglement should be regarded as a shared problem rather than one posed by one twin to the other. And if, after deliberation, separation surgery is deemed the “least detrimental alternative” or the “lesser of two evils”, then there should be recognition of what conjoined twins will lose, as well as gain, through separation. The current drive to separate twins at all costs may evince a deeper unease with bodily configurations that appear to threaten the premium that the Western ethical and legal tradition places on personal sovereignty, and the physical circumscription that such sovereignty assumes. (shrink)

Neuroscience and technological medicine in general increasingly faces us with the imminent reality of cyborgs—integrated part human and part machine complexes.If my brain functions in a way that is supported by and exploits intelligent technology both external and implantable, then how should I be treated and what is my moral status—am I a machine or am I a person? I explore a number of scenarios where the balance between human and humanoid machine shifts, and ask questions about the moral status (...) of the individuals concerned. The position taken is very much in accordance with the Aristotelian idea that our moral behaviour is of a piece with our social and personal skills and forms a reactive and reflective component of those skills. (shrink)

از زمان ارسطو عقل عملی یا فرونسیس ، یعنی فضیلت مندانه عمل کردن. چنین معنایی برای این واژه تازمان هیوم باقی بود، اما هیوم باتاکید بر نقشی که امیال، انگیزه ها وانفعالات ما، هنگام اتخاذ تصمیمات اخلاقی ایفامی کنند، بر نقش امیال ونگیزه ها وعوامل روان شناسانه در عقل عملی، تاکیدکرد.کانت بعدازهیوم، بواسطه ویژگی هایی که برای عقل عملی ذکر کرد، همچون خودبنیادیِ آن واهمیت بیشتر قائل شدن برای اراده، تعریف جدیدی از عقل عملی ارائه داد که آراء هیوم را (...) دراین مساله با چالش های جدی مواجه ساخت؛ وی تلاش زیادی کردتا نقش امیال وانگیزه های روانشناسانه را ازحوزه تصمیم اخلاقی حذف کند؛ اماتلاشهای کانت وپیروانش برای بنا نهادن وجدان اخلاقی صرفاً بر مبنای عقل واراده، راه به جایی نبرد وهمچنان انتقادات مهمی به تفسیرصرفاً عقلانیِ کانت از عقل عملی وارد است. درعصرحاضر، عده ای از فیلسوفان اخلاق از جمله خانم فیلیپا فوت وفیلسوفان نوارسطویی دیگر، ضمن نقد وردّ تفسیر کانتی از عقل عملی با ارائه تعریفی جدید از عقلانیت عملی، تلاش دارند تا بین عقل وسایرمنابع انگیزشی ازجمله امیال وانگیزه ها، دراتخاذتصمیم صحیح اخلاقی سازش ایجاد کنند. دراین مقاله به بررسی انتقادات برخی فلاسفه برکانت درباب عقل عملی، پرداخته می شود. (shrink)