Ovaj clanak se bavi znacenjem zivota, i mogucnostima ukljucivanja zivota u okvire politicke filozofije. Postoje dva odgovora na ovo pitanje. Prvi odgovor se vezuje za H. Arent, a drugi za M. Fukoa koji je skicirao genezu biopolitike, to jest, razlicitih mehanizama optimalizacije kapaciteta zivota pocev od "klasicne epohe". Autor clanka posredstvom kriticke interpretacije H. Arent i Fukoa tvrdi da postoji opravdanost istovremenog tretiranja biomoci i suvereniteta. Time on namerava da zadobije perspektivu u odnosu na suverenitet koji tretira kao neizostavan u (...) artikulaciji politickih odnosa sto znaci drugacije u odnosu na pristupe H. Arent i M. Fukoa. Istovremeno autor clanka kritikuje koncept biopolitike smatrajuci da on dovodi do depolitizacije tela i zivota, cime se, delimicno, prihvataju odredjena upozorenja H. Arent. Politickoj filozofiji zapravo se pripisuje zadatak da tretira biomoc i suverenitet kao ireducibilne, ali i komplementarne okvire kao i da tretira njihov dinamicki medjuodnos. Tek ukoliko istovremeno tematizujemo suverenitet i biomoc dobijamo sliku o dinamici modernih politickih odnosa u Evropi. (shrink)

This article intends to think a feminist theory in the speculative context that starts with the Hegelian metaphysics and continues with the French post-Hegelianism of J. Derrida, G. Deleuze and M. Foucault among others. The great challenge of these authors –and with them the great challenge of our time– consists in deconstructing the binary logic which has dominated western thought and culture, in order to overcome the political and social exclusion promoted by it. In this context lies the femininity-masculinity dualism, (...) whose overcoming we prefer to think as the intrinsic implication of a new relational and dynamic, multiple and concrete identity. (shrink)