Around 30% of world cultures endorse reincarnation and 20% of contemporary Americans think that reincarnation is plausible. This paper addresses the question of why belief in reincarnation is so pervasive across geographically disparate contexts. While social scientists have provided compelling explanations of the particularistic aspects of reincarnation, less is known about the psychological foundations of such beliefs. In this paper, I review research in the cognitive science of religion to propose that selected panhuman cognitive tendencies contribute to the cross-cultural success (...) of basic ideas in reincarnation. Together, this research suggests that extraordinary convictions, including those associated with postmortem survival, are underpinned by some of the same processes that govern mundane social cognition. (shrink)

In this investigation, Balinese Hindus were interviewed to explore the impact of ritual practice on the flexibility and pattern of afterlife beliefs. Adults from communities where ancestral ritual practices are widespread were asked whether bodily and mental processes continue after death. Prior research with the ancestor-worshiping Malagasy Vezo revealed that their responses to such questions varied depending on narrative context and which conception of death they subsequently deployed: A religious conception, wherein death marks the beginning of a new form of (...) spiritual existence, or a biological conception, wherein death terminates all living processes. No studies to date have looked at the narrative effect in a culture having close proximity to altars dedicated to ancestors and frequent rituals to honor them. To explore the cross-cultural replicability of the narrative effect, an adaptation of Astuti and Harris’ experiment was conducted with Balinese Hindu adults. Participants heard one of two death scenarios and were asked about a deceased person’s capacities. Results revealed that Balinese adults were not influenced by narrative context. While they ascribed more mental than bodily capacities to the dead, they attributed comparatively more capacities overall than the Vezo. A distinctive Balinese pattern of capacity attribution was found, notably high attributions of an enduring spirit and real-time perceptual capacities. Findings suggest that the proximity and high frequency of rituals directed toward ancestors serve to shape, strengthen, and stabilize religious conceptions of death, while weakening the salience of solely biological conceptions. (shrink)

This article critiques the much-discussed notion of alief recently introduced by Tamar Gendler. The narrow goal is to show that the notion is explanatorily unnecessary; the broader goal is to demonstrate the importance of making explicit one's explanatory framework when offering a philosophical account of the mind. After introducing the concept of alief and the examples Gendler characterizes in terms of it, the article examines the explanatory framework within which appeal to such a concept can seem necessary. This framework, it (...) argues, is a generalization of the belief-desire account of action. Although Gendler introduces the notion of alief in an attempt to move beyond the belief-desire account, it argues that she nevertheless works within a generalized version of its explanatory structure. Once the framework is made explicit, we find no explanatory need that requires introducing the notion of alief into our account of the mind. (shrink)

The author introduces and critically analyzes two recent, curious findings and their accompanying explanations regarding how the folk intuits the capabilities of the dead and those in a persistent vegetative state. The dead are intuited to survive death, whereas PVS patients are intuited as more dead than the dead. Current explanations of these curious findings rely on how the folk is said to conceive of death and the dead: either as the annihilation of the person, or that person’s continuation as (...) a disembodied being. The author argues that these two conceptions are incompatible and inconsistent with each other and the evidence. Contrariwise, the author argues that the folk intuition about dead-survivors and the living dead are more easily explained by appealing to cross-culturally established concepts: the folk biological concept of death the existential concept of death, and the concept of social death. (shrink)

Mounting evidence suggests that endorsement of psychological continuity and the afterlife increases with age. This developmental change raises questions about the cognitive biases, social representations, and cultural input that may support afterlife beliefs. To what extent is there similarity versus diversity across cultures in how people reason about what happens after death? The objective of this study was to compare beliefs about the continuation of biological and psychological functions after death in Tanna, Vanuatu, and the United States. Children, adolescents, and (...) adults were primed with a story that contained either natural or supernatural cues. Participants were then asked whether or not different biological and psychological processes continue to function after death. We predicted that across cultures individuals would be more likely to endorse the continuation of psychological processes over biological processes and that a theistic prime would increase continuation responses regarding both types of process. Results largely supported predictions; U.S. participants provided more continuation responses for psychological than biological processes following both the theistic and non-theistic primes. Participants in Vanuatu, however, provided more continuation responses for biological than psychological processes following the theistic prime. The data provide evidence for both cultural similarity and variability in afterlife beliefs and demonstrate that individuals use both natural and supernatural explanations to interpret the same events. (shrink)

Despite their divergent metaphysical assumptions, Reformed and evolutionary epistemologists have converged on the notion of proper basicality. Where Reformed epistemologists appeal to God, who has designed the mind in such a way that it successfully aims at the truth, evolutionary epistemologists appeal to natural selection as a mechanism that favors truth-preserving cognitive capacities. This paper investigates whether Reformed and evolutionary epistemological accounts of theistic belief are compatible. We will argue that their chief incompatibility lies in the noetic effects of sin (...) and what may be termed the noetic effects of evolution, systematic tendencies wherein human cognitive faculties go awry. We propose a reconceptualization of the noetic effects of sin to mitigate this tension. (shrink)

The cultural transmission of theological concepts remains an underexplored topic in the cognitive science of religion (CSR). In this paper, I examine whether approaches from CSR, especially the study of content biases in the transmission of beliefs, can help explain the cultural success of some theological concepts. This approach reveals that there is more continuity between theological beliefs and ordinary religious beliefs than CSR authors have hitherto recognized: the cultural transmission of theological concepts is influenced by content biases that also (...) underlie the reception of ordinary religious concepts. (shrink)

Bilişsel Din Bilimi (CSR), dini inanç ve uygulamaların nedensel açıklamalarını sağlamayı amaçlayan din araştırmalarına bilimsel bir yaklaşımdır. CSR savunucuları, insan zihninin doğal özelliklerini ve nasıl işlediğini açıklayarak dini inançların oluşumu, kabulü, aktarımı ve yaygınlığı sürecini açıklamaya çalışırlar. Tüm insan kültürlerinde var olan ve son on yılda birçok CSR akademisyeninin dikkatini çeken dini inançlardan biri de öbür dünyaya olan inançtır. CSR araştırmacılarına göre, bu inanç, insan zihninin doğal yapılarına dayanmaktadır. Ölümden sonraki hayata olan inancı, zihinsel araçların işleyişinden kaynaklanan, yansıtıcı olmayan veya (...) sezgisel bir inanç olarak görürler. Ölümden sonra hayata inancın oluşumunu, gelişimini, yayılmasını ve aktarılmasını açıklamak için çeşitli teoriler önerdiler. Ancak bu teoriler arasında, iki teori daha geniş kabul görmüştür, sezgisel düalizm teorisi ve simülasyon kısıtlama teorisi. Sezgisel düalizm teorisi, tüm insanların iki zihinsel araca sahip olduğunu söyler: Sezgisel Biyoloji ve Sezgisel Psikoloji. Sezgisel Biyoloji, ölü bir kişinin karşısına geçip hareket edemediği için artık hayatta olmadığına inanmamızı sağlar. Sezgisel Psikoloji, ölü kişiye otomatik olarak görünmez özellikleri (arzular, düşünceler, inançlar ve duygular gibi) atfetmeye devam eder. Yukarıdaki iki zihinsel aracın aynı anda işleyişi, insan zihnini ölü kişinin bir kısmının önemsiz olduğuna ve fiziksel ölümden sonra kaldığına inandırır. Simülasyon kısıtlama teorisi, tüm insanların çevreden gelen bilgileri işlemek ve dini inançlar edinmek için zihinsel araçlara sahip olduğunu söyler. Zihinsel araçların hiçbiri, kişinin arzularının, düşüncelerinin, inançlarının ve duygularının var olmadığını hayal edemez veya simüle edemez. Bu nedenle ölü kişinin karşısındaki insan zihni, fiziksel ölümünü kolayca hayal etmesine rağmen, kişinin başka bir bölümünün (düşünceler, arzular vb.) Varlığına inanmaya devam eder. Bu teorilerin her ikisi de, öbür dünyaya inancın oluşumunu açıklamada zorluklar ve sınırlamalarla karşı karşıya görünüyor. Bunlar arasında nedensel açıklama yapamama, ölümden sonraki hayata olan inancın doğal ve rasyonel temelleri arasındaki ayrım eksikliği ve öbür dünya inancının doğaüstü temellerini göz ardı etme yer alır. İki teoriden hiçbiri öbür dünyaya inancın oluşumu için yeterli nedensel açıklama sağlamıyor gibi görünmektedir. Her iki teori de zihinsel araçların nasıl işlediğine bağlı olarak öbür dünya inançlarının oluşumu hakkında olası bir hikaye sunmaya çalışır. Ölümden sonraki hayata inanmaya yol açan sürecin yalnızca makul bir hikayesini sunarlar. Bu iki teorinin sunduğu şey, insan zihninin ve araçlarının ve bunların nasıl işlediğinin bir açıklamasıdır (nedensel açıklama değil). Bu, kendi başına, bu aletlerin öbür dünyaya bir inanç ürettiğini açıklamaz. Dolayısıyla ahirete olan inancın zihinsel araçların işleyişinin bir sonucu olduğu iddiası, zihinsel araçlar ile bu inanç arasında nedensel bir ilişki gerektirir. Bu iki teoriden hiçbiri bu nedensel ilişkiyi açıklayamaz ve yalnızca aralarındaki ilişkinin makul bir hikayesini açıklarlar. Dahası, dini inancın rasyonel temelleri ile dini inancın doğal temelleri arasındaki ayrım, ahirete inanmak veya onunla ilişkili bilişsel mekanizmaları tanımlamak için doğal bir köken bulmanın hiçbir şekilde bu inancı reddetmek veya itibarını sarsmak anlamına gelmediğini göstermektedir. Ahirete olan inancın doğal kökenleri hakkındaki bilişsel teoriler bize bu inancın rasyonel mi irrasyonel mi olduğunu gösteremez. Bu açıklamalar ancak (eğer yapabilirlerse) bize bu inancın oluşumunun ve yaygınlığının doğal köklerini gösterebilir. Ayrıca Dinsel inanç karmaşık bir kavramdır. Birincisi, doğal bir kavramdır, bu anlamda insan doğasına dayanır ve insanın bilişsel sistemleri ve zihinsel araçlarıyla ilgilidir. İkincisi, kültürel ve sosyal bir kavramdır, bu anlamda hem kültürel ve sosyal değişimden etkilenir hem de onu etkiler. Üçüncüsü, doğaüstü bir kavramdır, bu anlamda hem vahiy hem de kehanet ve insanın maddi olmayan yönüyle derinden bağlantılıdır. Öbür dünyaya inanç, her üç düzeyde açıklamayı gerektiriyor gibi görünüyor. (shrink)

علوم شناختی دین حوزه‌ای نوظهور از علوم شناختی است که بینش‌هایی را از شاخه‌های مختلف علمی گرد می‌آورد تا تبیین کند انسان‌ها چگونه باورهای دینی را کسب می‌کنند و انتقال می‌دهند. از نظر محققان علوم شناختی دین، مکانیزم‌های ذهنی و شناختی انسان دارای جهت‌گیری‌ها و سوگیری‌های خاصی هستند که او را مستعد پذیرش و انتقال باورهای دینی می‌کنند. در این مقاله، ضمن بررسی مشخصه‌ها و ویژگی‌های این سوگیری‌ها و نحوۀ عملکرد آنها، نشان می‌دهیم که گرچه تمایلات شناختیِ ذاتی انسان ذهن‌های (...) ما را پذیرای دین به طور کلّی می‌کند، اما آنها به خودی خود ظهور و موفقیت باورها و اعمال دینی را که مختص یک فرهنگ خاص هستند تبیین نمی‌کنند. به علاوه نشان خواهیم داد که هرچند مدافعان تبیین‌های شناختی مطالعۀ دین را به عنوان پدیده‌ای «طبیعی» در دستور کار خود قرار داده و می‌کوشند علل طبیعی شکل‌گیری، پذیرش، تقویت و شیوع باورهای دینی را کشف کنند، تلاش‌های آنها به معنای کاستن از اعتبار باورهای دینی و همچنین نفی تبیین‌های «غیرطبیعی» از باورهای دینی نیست. (shrink)