Derrida’ya göre ben “öteki”ne, benden farklı olan “başka”ya açık olmak, onu çağırmak, davet etmek zorundadır. Bunun için “mevcudiyet metafiziği” adı verdiği geleneksel anlayışın yapısöküme uğratılması gerektiğini savunur. Derrida mevcudiyet metafiziğinin aşılabilmesi için Sausseure’ün dil anlayışını benimsemiş ve geliştirmiştir. Ürettiği bazı kavramlar aracılığla özne’nin ya da aynı’nın ve öteki’nin ya da başka’nın nasıl anlaşılabileceğini gösteren Derrida “Öteki’nin İcadı” Makalesi’nde, “icat” ve “masal” kavramları aracılığla ben’den ya da aynı’dan başka ya da öteki olana ulaşılabilirliğin ya da ulaşılamazlığın çözümlemesini yaparak mutlak yasa olarak (...) gösterdiği "öteki"liğin önemini vurgular. (shrink)