Abstract In this article we develop a relational understanding of sociality, that is, an account of social life that takes relation as primary. This stands in contrast to the common assumption that relations arise when subjects interact, an account that gives logical priority to separation. We will develop this relational understanding through a reading of the work of Martin Buber, a social philosopher primarily interested in dialogue, meeting, relationship, and the irreducibility and incomparability of reality. In particular, the article contrasts (...) Buber’s work with that of poststructuralist theorists who take as their starting point the deconstruction of the Hegelian logic of binary oppositions. Deconstruction understands difference as the excess that undoes the binary, but Buber, we argue, shows how difference derives from the primacy and ontological undefinability of relation. Relational logic does not exclude the logic of separations and oppositions: relation is the primal ground that makes separations possible. Content Type Journal Article Pages 1-13 DOI 10.1007/s11841-011-0278-9 Authors Andrew Metcalfe, School of Social Sciences and International Studies, University of New South Wales, Sydney, NSW 2052, Australia Ann Game, School of Social Sciences and International Studies, University of New South Wales, Sydney, NSW 2052, Australia Journal Sophia Online ISSN 1873-930X Print ISSN 0038-1527. (shrink)

This article examines the concept of dialogue in the philosophy of Emmanuel Lévinas, with a focus on the context of education. Its aim is to create a conversation between the Lévinasian theory and the theories of other philosophers, especially Martin Buber, in an effort to highlight the ethical significance that Lévinas assigns to the act of dialogue itself. As a philosopher whose essential interest was trained on the infinite ethical responsibility of the human subject, Lévinas places major emphasis on the (...) ethical meaning of dialogue. On a more fundamental level, he considers the ethics that precede dialogue and enable it to exist, as well as the individual's acceptance of responsibility during dialogue stemming from his recognition of the alterity of the Other. (shrink)

Bu çalışmanın amacı Martin Buber etiğinin özgünlüğünü keşfetmek ve geliştirmektir. Buber varlığı ilişki temelinde ele alarak Ben-O ve Ben-Sen ilişkisi olarak ayırmıştır. Ben-O ilişkisi insanın varlıkla sıradan tecrübesine karşılık gelirken, Ben-Sen ilişkisi insanın ötekiyle diyalog kurduğu anda ortaya çıkan daha derin bir ilişkidir. Ötekiyle ilişki; tüm etik değerlendirmeleri içinde barındıran, yaşamın dinamizmine uygun, insanlık tarihinin mitolojik ve etik dinamiklerini de içeren bir ilişkinin temellerini içermektedir. Ben-Sen ilişkisi yalnızca insanın insanlarla kurduğu bir ilişkiyi değil insanın canlı, cansız ve manevi tüm varlıklarla (...) kurduğu ilişkiyi açıklamaktadır. Ben-Sen ilişkisinin sadece insanın insanla olan ilişkiyi ele almaması etik üzerine yapılan çalışmalara yeni bir bakış sağlayacak niteliktedir. Buber’in etik anlayışı; diyalog etiği, ötekiyle ilişki etiği, durum etiği, antropolojik etik, varoluş etiği, meslek etiği, anarşist etik, postmodern etik gibi birçok etik anlayışla bağlantılıdır. Buber herhangi bir ahlaki norm ve etik koda bağlı olmayan, tarihsel, ontolojik ve ilişkiyi öncül kılan geniş çaplı içeriğe sahip bir etiğin temellerini ortaya koymaktadır. (shrink)