I develop a metaphysical position that is both lawless and anti-Humean. The position is called realist lawlessness and contrasts with both Humean lawlessness and nomological realism – the claim that there are laws in nature. While the Humean view also allows no laws, realist lawlessness is not Humean because it accepts some necessary connections in nature between distinct properties. Realism about laws, on the other hand, faces a central dilemma. Either laws govern the behaviour of properties from the outside or (...) from the inside. If the former, an unacceptable quidditist view of properties follows. But no plausible account of laws within properties can be developed that permits a governing role specifically for laws. I conclude in favour of eliminativism about laws. At the conceptual core, the notion of a law in nature is misleading. It is suggestive of an otherwise static world in need of animation. (shrink)

"Accessibility" is a crucial concept of possible worlds semantics. The simplest approach to accessibility is the "magical theory" that construes this relation as analogous to spatial or temporal relations. In this paper I give a nonmagical structural account of the accessibility relation that can be used to give a necessitarian account of kinds and laws. Laws are characterized in a structural way as stable invariants of the world's gestalt. Finally, I point out how the structural approach can be embedded in (...) a general representational theory of modality. (shrink)

This paper starts with an intuitive notion of representational spaces, which is intended to provide an improved version of Kuhn's concept of paradigms. It then proceeds to study the following topics in terms of this new notion: incommensurability, paradigm change, explanation of anomalies, explanation of regularities, explanation of irregularities, and physical necessity. In the course of the investigation, "representational space" gets clarified and defined. It is envisaged that this new concept should throw light on many issues in the philosophy of (...) science. (shrink)

Peter Geach proposed a substitutional construal of quantification over thirty years ago. It is not standardly substitutional since it is not tied to those substitution instances currently available to us; rather, it is pegged to possible substitution instances. We argue that (i) quantification over the real numbers can be construed substitutionally following Geach's idea; (ii) a price to be paid, if it is that, is intuitionism; (iii) quantification, thus conceived, does not in itself relieve us of ontological commitment to real (...) numbers. (shrink)

An acceptable empiricist account of laws of nature would havesignificant implications for a number of philosophical projects. For example, such an account may vitiate argumentsthat the fundamental constants of nature are divinelydesigned so that laws produce a life permittinguniverse. On an empiricist account, laws do not produce the universe but are designed by us to systematize theevents of a universe which does in fact contain life; so any ``fine tuning'' of natural law has a naturalistic explanation.But there are problems for (...) the empiricist project. This paper develops a ``perspectival'' version of the Humean bestsystem approach and argues that this version solves the standard problems faced by the empiricist project.Furthermore, the paper argues, this version is best able to answer the proponents of divine design while leaving scientificlaw a suitably objective matter.[I]t is possible tocondense the enormous mass of results to a large extent – that is to find laws which summarize...Richard Feynman It has become fashionable in some circles to argue thatscience is ultimately a sham, that we scientists read order into nature, not out of nature, and that the laws of physicsare our laws, not nature's. I believe this is arrant nonsense. You would be hard-pressed to convince a physicist thatNewton's inverse square law of gravitation is a purely cultural concoction. The laws of physics, I submit, reallyexist in the world out there, and the job of the scientist is to uncover them, not invent them. True, at any giventime, the laws you find in the textbooks are tentative and approximate, but they mirror, albeit imperfectly, a reallyexisting order in the physical world. Of course, many scientists do not recognize that in accepting the reality of anorder in nature-the existence of laws `out there' – they are adopting a theological world view. P. C. W. Davies. (shrink)

One view of the nature of properties has been crystallized in recent debate by an identity thesis proposed by Shoemaker. The general idea is that there is for behaviour. Well-known criticisms of this approach, however, remain unanswered, and the details of its connections to laws nothing more to being a particular causal property than conferring certain dispositions of nature and the precise ontology of causal properties stand in need of development. This paper examines and defends a dispositional essentialist account of (...) causal properties, combining a Shoemaker-type identity thesis with a Dretske, Tooley, and Armstrong-type view that laws are relations between properties, and a realism about dispositions. The property identity thesis is defended against standard epistemological and metaphysical objections. The metaphysics of causal properties is then clarified by a consideration of the laws relating them, vacuous laws, and ceteris paribus law statements. (shrink)

Przedmowa Problematyka związana z zależnościami przyczynowymi, ich modelowaniem i odkrywa¬niem, po długiej nieobecności w filozofii i metodologii nauk, budzi współcześnie duże zainteresowanie. Wiąże się to przede wszystkim z dynamicznym rozwojem, zwłaszcza od lat 1990., technik obli¬czeniowych. Wypracowane w tym czasie sieci bayesowskie uznaje się za matematyczny język przyczynowości. Pozwalają one na daleko idącą auto¬matyzację wnioskowań, co jest także zachętą do podjęcia prób algorytmiza¬cji odkrywania przyczyn. Na potrzeby badań naukowych, które pozwalają na przeprowadzenie eksperymentu z randomizacją, standardowe metody ustalania zależności przyczynowych (...) opracowano na początku XX wieku. Zupełnie inaczej sprawa przedstawia się w przypadku badań nieeksperymentalnych, gdzie podobne rozwiązania pozostają kwestią przyszłości. Zadaniem tej książki jest podanie warunków, które powinny być spełnione przez te rozwiązania, oraz sformułowanie proceduralnego kryterium zależności przy¬czynowych jako szczegółowej realizacji tych warunków. Pociąga ono waż¬kie konsekwencje dla filozofii i metodologii nauk, które ujawnia – podany w Części II – zarys me-todolo¬gii proceduralnej. W literaturze przedmiotu brakuje w miarę wszechstronnego i systema¬tycznego omówie¬nia najnowszych filozoficznych i metodologicznych dys¬kusji na temat przy¬czynowości, co niech będzie wytłumaczeniem, dlaczego w niektórych punktach obecnej książki szczegółowo referuję trudno dos¬tępne teksty źró¬dłowe. Przymiotnik „proceduralny” używam tu w znaczeniu węższym niż Huw Price (w którego pracach właściwszy byłby termin „kryterialny”) dla podkre¬ślenia – zgodnie z łacińskim źródłosłowem procedo – że dla ustalenia przy¬czyny niezbędne jest podjęcie przez uczonych określonych interakcji z ba¬daną rzeczywistością. Zalążki zamysłu prezentowanego w tej książce przedstawiłem podczas warsztatów filozoficznych „Philosophy and Probability” w roku 2002, zor¬ganizowanych przez Instytut Filozofii Uniwersytetu w Konstancji. Wdzięczny jestem uczestnikom tych warsztatów za uwagi, a przede wszyst¬kim następującym osobom: Luc Bovens, Brandon Fitelson, Alan Hájek, Stephan Hartmann oraz Jon Williamson. Podczas międzynarodowej konferencji „Analytical Pragmatism”, zorgani¬zowanej w Lublinie w roku 2003 przez Wydział Filo¬zofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, odniosłem swoją koncepcję do prac Nancy Cartwright. Szczególnie inspirujący okazał się komentarz Huw Price’a do mojego referatu i przeprowadzona z nim dysku¬sja. Ujęcie koncepcji metodologii proceduralnej na szerszym tle współ-czes¬nego nurtu empirystycznego w filozofii nauki przedstawiłem w roku 2004 podczas konferencji „5th Quadrennial Fellows Conference”, zorgani¬zowanej przez Instytut Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Centrum Filozofii Nauki w Pittsburghu. Szczególnie pomocne w dalszych moich pra¬cach były uwagi Jamesa Bogena, Janet Kourany, Jamesa Lennoxa, Johna Nortona, Thomasa Bonka, Jana Woleńskiego i Johna Worralla, za które wyra¬żam swoją wdzięczność. Korpus książki powstał podczas mojego stażu w Centrum Filozofii Nauki w Pittsburghu, który odbyłem jako stypendysta Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej w roku akademickim 2004-2005. Uczestniczyłem w tym czasie w życiu naukowym Centrum i w pracach badawczych zespołu z Instytutu Filozofii Uniwersytetu Carnegie-Mellon w Pittsburghu kierowanego przez Clarka Glymoura. Na jego ręce składam podziękowanie za wiele po¬mocnych uwag do moich wy¬stąpień oraz tekstów i za dyskusje przede wszystkim z nim samym i z jego najbliższymi współpracownikami: Peterem Spirtesem oraz Richardem Scheinesem, a także pozostałymi członkami tego zes¬połu, doktorantami i uczestnikami seminarium badawczego „Causality in the Social Sciences”. Za wieloletnie wsparcie, wielopłaszczyznowe inspiracje towarzyszące pi¬saniu tej książki, a także liczne pomocne uwagi do jej wcześniejszych wersji dziękuję przede wszystkim Księdzu Profesorowi Andrzejowi Bronkowi oraz Księdzu Profesorowi Józefowi Herbutowi, współprowadzącemu seminarium doktorskie w Katedrze Metodologii Nauk Katolickiego Uniwersytetu Lubel¬skiego im. Jana Pawła II, jak również pozostałym uczestnikom tego semina¬rium. Dziękuję mojej Żonie, dr Annie Kawalec za wiele wysiłku włożonego w ulepszenie redakcji – językowej i merytorycznej – obecnej książki. Książkę tę można czytać na kilka sposobów. Czytelnikom zainteresowa¬nym przede wszystkim prowadzeniem badań empirycznych polecałbym rozpoczęcie od Rozdziału 2. i kontynuację pozostałych rozdziałów Części I, a następnie Dodatków. Czytelnikom zainteresowanym problemami filozo¬fii i metodologii nauk polecałbym rozpoczęcie lektury książki od Części II i uzupełniającą lekturę Rozdziału 2., a następnie Wprowadzenia i Zakończenia. Czytelnikom mniej zainteresowanym zagadnieniami teoretycznymi pole¬całbym zapoznanie się z fascynującymi dziejami odkrycia przyczyn cholery przez Johna Snowa, które rekonstruuję w Rozdziale 1. W dalszej części nato¬miast polecałbym przejście do Wprowadzenia i Zakończenia, które w mniej specjalistyczny sposób przybliżają proponowane tu rozstrzygnięcia. Tekst książki nie był dotąd publikowany. Wyjątkiem są pewne fragmenty Rozdziału 8. oraz 9., które w zmienionej postaci ukazały się w Rocznikach Filozoficznych (Kawalec 2004). -/- Lublin, luty 2006 r. (shrink)

Dispositional essentialism is a non-Humean view about the essences of certain fundamental or natural properties that looms large in recent metaphysics , not least because it promises to explain neatly the natural modalities such as laws of nature, counterfactuals, causation and chance. In the current paper, however, several considerations are presented that indicate a serious tension between its essentialist core thesis and natural “metaphysical” interpretations of its central explanatory claims.

In the chapter entitled ‘Philosophy and the Meaning of Life’ in Robert Nozick’s Philosophical Explanations there is an admonitory passage with many applications. ‘It is a puzzle,’ says Nozick, ‘how so many people, including intellectuals and academics devote enormous energy to work in which nothing of themselves or their important goals shines forth, not even in the way their work is presented. If they were struck down, their children upon growing up and examining their work would never know why they (...) had done it, would never know who it was that did it. They work that way and sometimes live that way, too’. (shrink)

My aim in this thesis is to explain how a non-reductionist metaphysics can accommodate the causal relevance of the psychological and of the special sciences generally. According to physicalism, all behavior is caused by brain-states; given "folk-psychology", behavior is caused by some psychological state. If psychological states are distinct from brain states, then our behavior is overdetermined and this, it is claimed, is unacceptable. I argue that this consequence is not unacceptable. I claim that our explanatory practice should guide our (...) ontological commitment. If we can offer true explanations that appeal to more than one event, then we are committed to overdetermination for the event explained. I argue that accepting overdetermination is not absurd and that we can give an adequate account of causal relevance for psychological and other supervenient properties. The result is a partial defense of both property and event pluralism. Recent work by Davidson, Fodor, Jackson, Kim, Pettit and Yablo receives explicit and critical discussion. (shrink)