A recent logical anti-exceptionalist trend proposes that logical theories are revisable in the same manner as scientific theories, either on grounds of the method of theory selection or on what counts as evidence for this revision. Given this approximation of logic and science, the present essay analyzes the commitments of both these varieties and argues that, as it currently stands, this kind of anti-exceptionalism is committed to scientific realism, that is, to realism about some unobservable entities evoked in logical theories. (...) The essay argues that anti-exceptionalism cannot be separated into metaphysical and epistemological varieties, and proposed rather to label anti-exceptionalists views either broadly in terms of theory revision, or narrowly in terms of logic’s affinity with science. (shrink)

The notion of a non-sensory mental state or event that plays a prominent role in coming to understand, an epistemic achievement distinct from mere knowledge, featured prominently in historical writings on philosophy, and philosophical methodology. It is, however, completely absent from contemporary discussions of the subject. This paper argues that intuition plays an epistemic role in understanding, including philosophical understanding, and offers an explanation of how intuition manages to play this role, if and when it does. It is argued, subsequently, (...) that this role is autonomous, in the sense that a source of understanding cannot be reduced to a source of justification, evidence, or reason. Finally, it is noted that such autonomy implies that popular forms of skepticism about intuition do not impugn intuition’s epistemic significance with respect to its status as a source of understanding. (shrink)

Istnieje spór w obrębie filozofii sięgający już starożytności i polemiki Platona z Sofistami, dotyczący ugruntowania metafizyki jako dziedziny autonomicznej, która byłaby zdolna do badania swoistych elementów rzeczywistości, przysługujących tylko i wyłącznie metafizyce. We wstępnych rozważaniach przedstawiamy sposób, w jaki ten spór można rozumieć oraz jak można go rozwiązać. Tezą metafilozoficzną naszych analiz będzie stwierdzenie, że w celu ugruntowania metafizyki musimy wskazać na swoiste doświadczenie, które mogłoby zapewnić bezpośredni dostęp poznawczy do abstrakcyjnego przedmiotu metafizyki. W niniejszych badaniach, rolę tego doświadczenia będzie (...) pełnić intuicja, którą utożsamiamy z poznaniem apriorycznym – ujmowanym jednak nie jako poznanie pojęciowe bądź dedukcyjne – lecz jako poznanie naoczne, które (używając języka fenomenologii) źródłowo (materialnie) prezentuje nam swoistą sferę przedmiotową. By lepiej zrozumieć zjawisko intuitywnego poznania do którego bardzo często filozofowie implicite się odnosili (rzadziej zaś wprost) zrekonstruujemy stanowisko E. Chudnoffa. W trakcie rekonstrukcji skupimy się na najistotniejszych cechach poznania intuitywnego, które będą kluczem zarówno do zrozumienia wielości tradycyjnych już odniesień i niejawnych odwoływań do intuicji, jak i sposobem poprzez który możliwe stanie się ustalenie warunków możliwości ugruntowania metafizyki jako dziedziny autonomicznego badania rzeczywistości. (shrink)